Bir imza kadar basit...

Bazı şeyler bir imza kadar basit. Mesela , imzayla başlayan evlilikler yine bir imzayla son bulabiliyor. Gayet basit gibi görünüyor ama elbetteki değil. Sanki imza atılınca herşey geride mi kalıyor ? Hayır...

.

İmza , yeni başlangıçların , anlaşmaların , bazen anlaşmazlıkların , sahip olduklarının , yaptıklarının ya da yapacaklarının , kısacası kendimizin yasal bir sözü aslında. Nereden çıktı şimdi bu imza hikayesi derseniz , anlatayım. Bugün bir imza attım ve içim buruldu . Bir an kendimi çok kötü hissettim. Geri dönüşü yoktu. Acaba iyi mi ettim yoksa kötü mü bilemedim. Her iki taraf içinde hayırlısı olsun dedik . Astım suratımı çıktım . Yok yok kocayı boşamadım hemen paniklemeyin :=))

Yılların birikimiyle aldığımız bir evimiz vardı. Kolay mı ? Hiç değil , herşeyden kısıp kısıp ödeyenler anlar ancak. Yaklaşık 2 yıldır bitmiş durumdaydı ama yerleşim yerine biraz uzak oluşu ve istediğimiz gibi olmayışı nedeniyle oturmayı hiç düşünmedik. Satalım daha yakın bir yerden istediğimiz gibi bir ev alalım dedik. Ama bu zamana kadar ne bir satış oldu ne de başka bir şey ...Yani evimiz varken boşu boşuna kira ödedik. Ne gerek var ki ? Acilen çözüm çalışmalarına başladık. Bu işin en çözülebilir yolu , takasa girip anlaşmak ve üzerine fark vererek istenilen şartlarda bir yere sahip olmaktı. Elbetteki çok araştırdık , çok soruşturduk , öyle bodaslama dalmadık. Gerçekten oldukça güvenlinir iyi bir inşaat şirketi . Ama ne kadar güvenilir olursa olsun benim içimdeki o kocaman soru işareti hiç geçmedi. O kadar kötü şeyler duyuyoruz ki , güvenmek çok zor. Biliyorum biraz fazla garanticiyim , riski sevmiyorum ama hayatta öyle şeyler var ki bazen güvenmek ve risk almak zorunda kalıyorsun. Sanırım biz de öyle yaptık.

Yani bugünkü imzamla artık bir evimiz yok , vardı da gitti , o kadar yılın emeği , sıkıntısı , herşey sadece bir imzaya baktı. Elimizde ise , bize vaad edilmiş , gelecek yıl bitmesi planlanan güzel bir evin sözleşmesi ve bir de güzel hayallerimiz var . Bir imza bu kadar basitmiş meğer...