Kokoş olmak ...

Günlerdir bir düğün telaşı vardı beni geren , o da geldi geçti ya rahatladım. Daha aylar öncesinden başlamıştı telaşı...

Önce ayy ne alsam ,  ne giysem , o nasıl olsa , bu nasıl olsa diye düşünmekten yorulur , sonra da alışverişe çıkıp kafanda tasarladığını bulamamaktan yorulursun. 
Bulsan da ya zevkine uymaz , ya da bütçene. Günler azaldıkça daha da gerilirsin. Özellikle de ben.

Az çok tanıyanlar bilir , sevmem ben düğünleri. Düğünler güzeldir biliyorum ama bana göre değil. Bazılarını çok beğenirim hatta özenirim bile ama genel anlamıyla sevmiyorum. Standart dışı birşeyler olması lazım. Olmuyorsa gerek yok. Bu nedenle sevdiğim kişiler , özelliklede ailelerde , düğün yapılacağı zaman önce beni alır tasası. Gitmek zorunluluğu beni kasar da kasar..Gitmesen olmaz , gitsen yine olmaz ama elin mahkum ...

Gün gelip çattığında da , güzel görünebilmek adına süslenirsin. Saçımızı , başımızı , yüzümüzü tanınmaz hale getirip kendimizi kokoşa çeviririz. Daha doğrusu çevirmemize yardımcı olurlar. Şöyle bir dönüp bakarsın ki , herkes kokoş , yaw ne gerek var anlamıyorum kiii. İşte bu durumlarda erkek olmak lazım diyorum. Giy takımını yallah... Ohh mis...

Kıyafetini ayarlarsın , ona uygun ayakkabısı , çantası , takısı , aksesurarı , makyajı , manikürü , saçıydı derken bir sürü ayrıntı. Sıkılıyorum gerçekten. Artık aynadaki sen, sen değilsindir. Kokoş hoşgelmiştir. Hafiften söylenirsin , fazla olmuştur bazı şeyler silmeye çalışırsın ama derler ya "o birazdan uçar zaten... " Hııı uçar...

Sevmediğim yanlarından biride çalan müziklerdir. Hayydaaa , hoopppa eller havaya , şıkıdım şıkıdım , kalk kız oyna sende gel , oyna işte amann nolcakk...Yok çiftetellesi , yok halayı bilmem nesi  derken benim bittiğim yerdir ...Bitsede gitsek modu başlar...

Yok mu bunun başka türlüsü ...