Hani her pazartesi başlar ya...

Evet “Her pazartesi başlar” dedim . Çünkü çoğumuz biraz kilo alınca , “Pazartesi günü hemen diyete başlıyorum” deriz. Ve o gün niye pazartesi olmak zorundadır , o da ayrı bir konu tabii. Diğer günler rahatça yemek yiyebilmek için bahanedir aslında. Belkide haftanın başı , ayın başı , yeni başlangıçların başı gibi düşündüğümüzden…

.

Her neyse , esas olan başlamak ve devam ettirmektir. Ama ben bu "diyet" kelimesine takıntı yaratmamak ve inadına daha çok yememek için “sağlıklı beslenme programına geçmeye karar verdim” diyorum. Bugün de böyle kararlı bir düşünceyle yeni bir başlangıç yapmaya , hafif ve düzenli beslenmeye böylece de istenmeyen fazla kilolardan kurtulma düşüncesine girdim.

Bundan 6 yıl kadar önce , en iyi diyetisyenine gidip , bir dünya para ödedim. İyi ki de ödemişim. Çünkü çok şey öğrendim. Beslenme alışkanlıklarımı değiştirdim. Ve çok iyi sonuçlar elde ettim . Yediğim hiç bir şeyden kısmadım , yasaklar koymadım . Ne yemek istiyorsam onu yedim , değişen tek şey sadece zamanıydı. Zaten kilo alımına en büyük etken , zamansız yenen aşırı karbonhidratlı ve yağlı besinler , az su içilmesi , az hareket edilip enerjinin harcanmaması değil midir ? İşte bütün bunlar bir araya gelince de , ister istemez kilo almaya ve kilo aldıkça da moralimizi bozmaya , moralimiz bozuldukça da daha çok yemeye devam etmez miyiz ? Yani en azından ben böyleyim. Moralim bozulsa , canım sıkılsa yemeğe saldırır , abur cubura takılırım. Çikolata kaçamaklarım zaten bilinen şeyler. Onu dışında pasta , börek türü şeyleri çok seviyor oluşum , su içmeyi ihmal edişim , sporu hep erteleyişim , 3 yıl boyunca koruduğum kilomu kaybetmeme ve bu yüzden de ciddi bir karar verme aşamasına gelmeme neden oldu diyebilirim.

Doktora gittiğim zamanlarda , her hafta yeni bir program uyguluyorduk . Bu program , tamamen benim yemek istediklerimle şekilleniyordu. Börekse börek , pastaysa pasta , kek ise kek mutlaka veriyordu. Dedim ya kısıtlama yoktu. Büyük bölümü sebze ve meyve ağırlıklı olup , ara öğünlere önem veriliyordu. Amaç metabolizmayı hızlandırmak ve vucüttaki depolanmış yağları yakmaktı. Hatta yeri geliyordu , listeden yiyemediklerim bile oluyordu. Ama her tatlı ya da istediğim bir şeyin zamanı geldiğinde , o an şölen havasında geçiyordu. Tek sıkıntım başkalarının “aman canımmm bugün de ye , bi günden bişey olmaz , akşama az yersin ” sözleriydi. Takmadım , gerektiğinde yemeğimi yanımda taşıdım. Önemli olan kararlılığı devam ettirmekti. Çok ender kaçamakları da not ederek , gelecek haftadaki programla dengelemeye çalıştık. Ortalama olarak haftada 1 kg vererek yavaş ama kalıcı bir programla 4 - 5 ay gibi bir zamanda hedeflediğim kiloya ulaştım. Taaa ki ben , zaman içinde alışkanlıklarımı değiştirinceye kadar. Ve sonra herşey sil baştan oldu. İşte o program , bugün yine başladı... Var mı başka başlamak isteyen ?