Uzun zamandır hiç bir şeyi bir araya getiremiyorum , parçalar darmadağınık ... İç içe geçmiş , düğümlenmiş gibi...Ve ben , hiç bir şey yapamadan sadece çaresizlik içinde bekliyorum. Konuşuyorum , konuşuyorum ama hep boşa konuşuyorum ....Ama sevdiklerimin üzülmesine , zarar görmesine dayanamıyorum. Kabullenemiyorum yapılan haksızlıkları , kullanılmayı , saf yerine konmayı. İyi insan olmak , yardımcı olmaya çalışmak , güvenmek bu mudur diyorum . Kandırılmak mıdır ? Anlayamıyorum.
.
Bu düpedüz zarar verme ve birden fazla kişiyi üzme işi. Çaresiz bırakma , zor duruma sokma , hayatını alt üst etme işi . Düşüncesiz, saygısızlık , kişiliksizlik işi . Çok mu ağır oldu ? Yoo , inanın olmadı . Çünkü bu tarz kişilere hiç bir şey ağır gelmez. Aksine hafiftirler çünkü ...
Dünya onların etrafında döner ya... Dönsün bakalım . Elbet geçecek , biliyorum , hak yerini bulacak , acı çektiren de çekecek ama böyle mi olmalıydı ? Çıkamıyorum işin içinden , korkuyorum...
