Başka çözüm yokmuş...

Şimdiki nesil , bizlerden çok daha dayanıksız. En ufak bir olayda psikolojileri bozuluyor , hemen alt üst oluyorlar. Dünyaları kararıyor , herşeyi bitti sanıyorlar . Ayılıp , bayılmalar, sinir krizleri geçirmeler , intihara teşebbüs etmeler... Bizler mi ergen olmayı beceremedik yoksa çok sorunsuz bir dönemde mi büyüdük , anlayamıyorum. Herşey ne kadar da safmış o zamanlar … Farkına varamadan bir bakmışız ki büyüyüvermişiz.

Dün yaşanan üzücü bir olay var demiştim.Tam kendimi toparlamıştım ki , bir öğrencimiz gelip ,

- “ Ben 20 tane sakinleştirici içtim , midem bulanıyor ” demez mi ? Ne yapacağımızı şaşırdık. Hangi ilaç ? Ne kadar oldu ? diye diye soluğu doğruuu acilde aldık. Tabiki yapılacak ilk iş , mide yıkanması oldu . Burundan mideye doğru hortum sokma işlemi yapılırken ben bile fena oldum . Bir de küçük hanım ne dese beğenirsiniz ?

-

-“Canım çok acıyacak mı ? ” 20 tane hapı içerken , yakacağı canların acısını düşünmüyor da , burnunu düşünüyor küçük hanım. “ Neden yaptın ? ”dedim

- “ Herkes , herşey üstüme geliyor , arkadaşlarım bana düşman oldu , erkek arkadaşımı elimden aldılar . Dayanamıyorum artık , başka çözüm yolum yoktu ” dedi. Aslında sadece konuşulmaya ihtiyacı varken , “ Bu mudur çözüm yolun , intihara teşebbüs mü ? ” dedim.

-“ Hatamı anladım bir daha asla yapmam ” dedi. Elbette yapmayacak , o küçücük işlem yapılırken bile elimi öyle bir sıkı kavrayışı vardı ki , hayatının hatasını yaptığını anlamıştı zaten. Ama o haliyle bile bana laf yetiştirmekten hiç geri kalmadı. “ İlaçları aç karnına mı içtin ? ” diye sormuştum.

-“ Yok hocamm , aç karnına içer miyim hiç , kahvaltıdan sonra içtim ” dedi . O kadar da değilmişmiş :))

Sonra ailesi geldi , sağsalim teslim ettim . Ama mutlaka profesyonel bir yardım alması gerektiğini de belirterek. Şimdi mi ? Durumu çok iyi...Korkuttu bizi cadı :))