Ve... hayat devam ediyor...

Herşeye rağmen hayat devam ediyor ve etmek zorunda da... Büyük üzüntü ve sıkıntılarla atlattığımız şu 4 günde , artık biliyorum ki ; O çok huzurlu ve mutlu , çünkü acıları sona erdi . En güzel yere ulaştığına da yürekten inanıyorum .

“ Keşke gitmeseydi ” , “ keşke hep birlikte olsaydık ” ,

“ keşke , keşke biraz daha kalabilseydi ” dedik ama kim istediği kadar kalabilmiş ki ? Sorsak , ister miydi ? ASLA... Zaten er ya da geç hepimiz büyük acılar yaşayarak ya da yaşatarak aynı yoldan gitmeyecek miyiz ? Hem gözyaşlarımız gidenleri geri getirebilseydi , giden olurmuydu ? Mümkün değil işte !

Her ne kadar kabul etmek zor olsa da , doğum kadar , ölüm de hayatın kaçınılmaz bir gerçeği. Ama acı … Allah , hiç kimseye sevdiklerinin acısını yaşatmasın , geride kalanlara da sabır , sağlık ve uzun ömür versin , diyorum. Mekanın cennet olsun melek kalpli Samiye annem , seni çok seviyorum.