29 Nisan 2010 Perşembe

Sözün bittiği yer...

Anlar vardır kelimelerin yetmediği hatta bittiği... Belki söylenmesi gereken yüzlerce söz vardır ama o an , ne dillerden dökülür ne de söylenenlerin bir anlamı vardır. Yapılacak hiç birşey de yoktur aslında , "zaman" denen acımasız saatleri doldurmaktan başka...

Çaresiz beklemeye başlarsın. Bilirsin artık bittiğini . Hani bitiş çizgisi üzerinde bekleyip çizgiyi geçememek gibi bir şey... Sonra sorarsın kendine "Mucize denen şey var mıdır gerçekten ? Bize de olur mu ki ? " Ah! keşke...

Peki ya , güçlü olmak mümkün müdür? Dayanabilmek , destek olabilmek , teselli edebilmek , edilmek , hangisini yapabileceğiz acaba ve herşeyden çok nasıl alışacağız ? Bilmiyorum , gerçekten bilmiyorum . Tek bildiğim yeterince güçlü değilim . Herkes için , herşey için korkuyorum galiba...

5 yorum:

zuzuların annesi dedi ki...

Özii'cim ne oldu? Yoksa düşündüğüm şey mi?Semra'nın k.validesi?:(
Anlayamadım ama o değilse de umarım üstesinden gelebilirsin seni böyle üzen bu problemin...
Allah yardımcın olsun canım...

Unknown dedi ki...

mucize denen şey vardır öziim...

Katre dedi ki...

korktum yazını okuduğumda. her ne oluyorsa yada olduysa şunu düşün; "şu an bana kötü gibi gözüken şey belki de iyi birşeylerin başlangıcı olacak ama şu an bunu göremiyorum!"

özii dedi ki...

Canlarım yaa, çok sağolun. Herşeyin hayırlısı diyorum. Ben sadece çok korkuyorum

Banucum sanırım cevabım evet olacak :( Artık çok zor :(

Handan dedi ki...

Sadece orada olmak da yeter bence. Güç dersen.. O hepimizin içinde . Belki de mucize dediğimiz şey o dur. Ayakta durabilmek.