Bazen aşırı yorgunluk hissettiğimde , özellikle de hem beyin hem bedenen tamamen gücüm tükendiğinde herşeyden uzaklaşmak , sessiz sakin kalmak isterim. Böyle zamanlarda da hiçbir plan yapmadan hemen eve gelip , çantayı , üstü başı fırlatıp , evin hiç sağına soluna bakmadan , dağınıkmış , kirliymiş , yemek yokmuş , hiç ama hiçbir şeyi umursamadan bazen çalan telefonları bile duymadan hooop battaniyemin altına sızarım. Büyük bir ihtimalle de 2-3 dk. içinde uykuya dalarım. Sonrasında ise kısa kısa rüyalar başlar. Oradan oraya koşturmalar , yetiştirilemeyen işler , çözülemeyen sorunlar uykuda bile peşimi rahat bırakmaz . Beden dinlenmeye geçmiştir ama beyin hala çok yoğundur. Hatta saçmalayacak kadar... Çünkü öyle derin uyurum ki , derinlerden gelen kapının sesini zor duyar , yine de irkilerek uyanırım. Hava hafif kararmıştır , "noluyo yaa , kim bu saatte" diye söylene söylene kapıya giderim. Kapıya gidene kadar , kafamdan binbir çeşit soru geçer . Zaman kavramımı kaybetmişimdir.
Acaba saat kaç ? Sabah mı oldu , akşam mı ? Sabah oldu da , okula mı geç kaldım ? Bu sabah dersim var mıydı ? Varsa hangi sınıfaydı ? Geç kaldıysam , kapıya gelen kim ? Yoksa servis mi geldi ? Sabah olduysa eşim ve oğlum neredeler ? Neden sabahın köründe gittiler ? Beni neden uyandırmadılar ? Ya da neden geç kaldılar ? Neden şimdi başım ağrıyor ? gibi gibi gibi...
Yani , benim için o uykudan uyanıp kendime gelmek öyle zordur ki , anlatamam . Ama herşey kapıya gelene kadardır. Sonra herşey normale döner. Farkederim ki , akşam olmuştur , oğlum gelmiştir , az sonra da babamız gelecektir , ben uyumuş , sersemlemiş ve daha da yorgun olmuşumdur , ev almış başını gidiyordur , yemek yoktur , peki ya , o rüyalar ne anlama geliyordur , uyku yetmemiştir , yarın hasta mı olmalıdır , gerçek bu kadar nettir :)) Yani , anlayacağınız vay halime vaydır ...
