Bayan *pimpirik*...

Pimpirikli arkadaşlarınız var mıdır ? Her şeyi ama herşeyi kendine dert eden , ilgisiz olayları birbirine bağlayan ve üzerine mâl eden kişiler... Sizlerin var mıdır bilemem ama benim böyle bir arkadaşım vardı. Şu an arkasından konuşuyormuş gibi görünsem de, yüzüne çok söylemişimdir. O yüzden içim rahat. Bütün bir gün , hafta , hatta aylarca bık bık bık başımı yediğini bilirim. Neden olmuş , niçin olmuş , ya olmazsa , ya gelmezse , gidebilir miyim , gelebilir miyim , yetiştirebilir miyim , sorun çıkar mı? gibi gibi her ayrıntıya kadar devam eden sorular dizisi. Birine olumlu cevap versen onu izleyen olumsuz başka bir soru gelirdi ardından. Olumsuz cevap versen bu seferde ben ne yapacağım diye bunalıma girerdi. İki uçlu değnek modeli işte...

Çoğu zaman eşim derdi ki , yasaklayacağım sizin görüşmenizi , kafayı yedirtir bu kız insana diye... Tabi o işin şakasındaydı ama bazen hakikaten bayıltıyordu. Yine de sabırlı davranırdım , sonuç itibarıyla hepimiz bu tarz düşünceleri aklımızdan geçirir ama her an dile getirip , karşımızdakine işkenceye dönüştürmeyiz.

Van'da çalıştığımız yıllarda , mecburen uçakla gelip giderdik . Tatil dönemleri hem öğretmenler hemde asker sevkiyatları olduğundan aşırı bir yoğunluk olurdu. Zaman zaman yer bulma sorunu yaşardık ama mutlaka da bulurduk. Çoğu zaman tatillere 3-4 ay kala biletler alınırdı, içimiz rahat ederdi . Neyse biletler alınmış ve uçuşa tam 3 ay varken , her gün bu sorulara ne kadar katlanabilirdiniz ? Acaba , o gün kar yağar mı ? Acaba uçak kalkar mı? Ya düşerse ? Gidebilir miyiz? Ya bir sorun çıkarsa ? Ya biletimi bir başkasına da satarlarsa ?!?!? Ya müdür izin vermezse ? Ya işlerimi yetiştiremezsem ? ya, ya , ya böyle gidiyor inanın . Aklınıza gelmeyecek tüm olasılıkları sıralardı çünkü işinin uzmanıydı. Her gün değişik bir soruyla gelirdi. Soruyu , sorun yapmasa yine dert değildi ama son aşamaya geldiğinde “ Ben de bişey olmazzz , giderizzzz ” modunda fenalıklar geçirirdim . Ya da “ Gitmemen için elimden geleni yapacağım ” diye kızdırırdım. Çünkü ne desem tatmin olmazdı. 3 ay geçipde , o gün geldiğinde herşeyin normal olduğunu görünce , bu seferde dönüş için bilet bulabilirmiyiz derdi başlardı ahh ahhhh .....

.

O da biliyordu huyunu ama kontrol edemiyordu işte. Her gidiş- gelişte böyle yerdi beni.Üstelik bu anlattıklarım sadece yolculuk konusunda , diğerlerini de siz düşünün artık !

.

Bir keresinde de müdürden 2 gün mazaret izni alması gerekiyordu , almıştı da. Ama aynı gün eşim müdür beyle hafif tatsız bir olay yaşamış , ortamı biraz gerginleştirmişti. Arkadaşım yine beni yakalayıp dedi ki ; “ Şimdi müdür bey eşinle tartıştı diye benim iznimi iptal eder mi ? ” Sadece dik dik baktığımı hatırlıyorum. Eyy kızım tamam bende takarım herşeye ama bu kadar değilim be annem …