Başkası...

Başkası diyorum , çünkü sadece başkası yüzünden yaşanan bunca sıkıntıyı hiç kimse ama hiç kimse haketmedi...Hayat gayet sakinken , herkes kendi geçim derdiyle uğraşırken , o başkası gelip yaptığın tüm kaleleri yıkmaya çalıştı. Hemde hiçççç rahatsızlık hissetmeden sanki göreviymiş gibi. Kimsin sen ? Nesin ? İnsanları uykusuz bırakmaya , çaresiz bırakmaya mı adadın kendini ? Dost görünüp , sömürmeye mi geldin ? İnsanlığın yok mu ? Bir özürü , küçücük bir açıklamayı bu insanlara çok mu gördün ? Farkındayım hiç iç açıcı şeylerden bahsetmiyorum ama inanın bu aralar gündemim de hep bunlar var. İnanın sağlam insanı hasta eder , yataklara düşürür . Neler neler yaşatır... Yok yere başkasını düşünmek , onun yaptığı hataların bedelini ödemek , ağrıma gidiyor. Bunun dışındaki şeyler ise gayet sıradan ...Bazen küçük mutluluklarla gülümseyerek , bazen iş yoğunluğu ile geçerek ...

Düşünmeden alınan bir kararla tüm sevdiklerinin geleceğine kocaman bir soru işareti koyup zor durumda bırakmak da ayrı bir konu tabi . Neymiş , o an öyle gerekmişmiş , nasıl geleceği riske edebilirsin ki...Kim için , ne için ? Elinde güvendiğin neyin vardı ki ? Belki sen insanlık ettin ama o başkası insanlık etmedi. Uzunca bir zamandır işte bu korkularla baş etmeye , birbirimize destek olmaya , çözümler üretmeye çalışıyoruz ama başarılı olamıyoruz. Doluya koyuyoruz almıyor , boşa koyuyoruz dolmuyor . Düşünmemek elde değil.

İnanın , insanlar boş yere cinnet geçirmiyor. En insancıl duygularımızla bile bizi çileden çıkartacak kişilere , damarına damarına basıp kanının çekildiğini hissettirene bakmak lazım...