Birbirlerini çok seven , yedikleri içtikleri ayrı gitmeyen, günün her anını birlikte geçiren , dertlerini paylaşan yani iyi kötü her an birbirlerine destek olan iki can arkadaşım var .İkisinide çok severim ve birbirlerine olan uyumlarına da her zaman hayran olmuşumdur. Ama şimdi ufak bir tatsızlık yaşadılar. Belki kendi yaşadıkları stresli anlardan , belki o an için uygun olmayan ortamlardan , belkide bir anlık parlamayla birbirlerine söylenmeyecek sözleri sarfettiler. Tabiki çok kırıldılar , çok üzüldüler.
Ben de çok üzüldüm , çünkü biz hep birlikteydik. Şimdi ise bi biriyle sonra diğeriyle görüşmek zorunda kalıyorum. Yani ben olaylara tamamen dışarıdan bakıp , tarafsız olarak dinlemeye , anlamaya çalışıp ona göre yorum yapmaya çalışıyorum. Çünkü herşey bende kalır biliyorlar . Belki ikiside kendilerine göre haklı ama mutlaka yüzyüze konuşmaları gerekiyor. Söylenmiş yada söylenmemiş , askıda kalmış , anlaşılmamış sert ifadelerin bu şekilde çözülmesi gerekiyor .Yani , ne benim ne de bir başkasının bir şeyler söylemesi olayı çözmüyor. Bunu onlar çözmeli. Çünkü insan böyle anlarda , neler söylediğini hatırlayamayabiliyor yada yanlış ifade ediyor. O zamanda anlatılmak istenenden bambaşka şeyler çıkıyor ortaya.
Şimdi bu yazının linkini her ikisinede gönderip , buraları sessizce terk ediyorum. Ve "çözün şunu" diyorum. Anlaşılmayan bir yer var mı tatlı cadılarr ? :)))
6 yorum:
Cadılarım yorumlarınızı "adsız" yazabilirsiniz ama mutlaka yazın tamam mı?
Sizi seviyorummm .
Çözün şunuuu yaa
Yeter kahve içmek istiyorummmmmm...
Detayları bilmiyorum ama biri özür bekliyor olabilir diğeri hatalı olmadığını düşünerek adım atmıyor olabilir.Öyle ya da böyle hayat çok kısa...
Eğer gerçekten birbirlerini sevmişlerse zaten bu iş toparlanacaktır.Biraz zaman tanısınlar kendilerine ve duygularına...
Öfkeyle kalkıp zararla oturdum böyle bir olay benimde başıma geldi.İnat edip dönmedim geriye.Şimdi yıllar sonra hala dostumu, canım arkadaşımı özlediğimi farkediyorum.Pişman oldum mu evet oldum.Keşke bunların hiçbiri yaşanmasaydı ya da gereksiz inatla uzatmayıp konuyu kapatsaydım.Şimdi görüşüyor olabilirdik. :(((
Senin işinde zormuş Öziim yaaa.
Ben dostlarımı ne aklımla ne kalbimle severim
Olur ya kalp durur...
Akıl unutur...
Ben dostlarımı ruhumla severim
O ne durur,nede unutur...
neden her zaman annemin dediği gibi "çok muhabbet tez ayrılık getirir..?"
ya abla yoksa tahmin ettiğim kişiler mi üzüldüm gerek varmı küslüğe barışın gitsin :)))
canım sen kimsin ? çok inatlar çok ama bildiğin gibi değil :)
Yorum Gönder