Gümüş'ün gelmesi pek bir olaylı oldu. O yüzden bizimle yaşamasının gerçekten mucize olacağını düşünüyorum.
Bizimkiler sınıflarına akvaryum almışlar. Öğretmenimizde birkaç öğrenciden balık getirmesini rica edince , ertesi gün çoğu öğrenci kapmış balığı gelmiş. Akvaryum dedikleri de zaten minicik bir şeymiş. Neyse , herkes götürünce biz kusur kalır mıyız? Olmaz tabii , hemen gittik , bizde aldık. Balığı alıp poşete koydular , oradan çıkıp gümüş satan bir takıcıya uğradık. O sırada bizimki tamamen poşetteki balıkla ilgilendiği için çok heyecanlıydı. " Anne ya ölürse , ya acıktıysa , ya şöyle , ya böyle " diye diye beynimi yemişti 2 dk.içinde. Neyse işimi halledip dükkandan çıktık , eve geldik. " Anne , balığımın adı Gümüş olsun " dedi. Çünkü balığı alınca gümüşçüye gitmişiz oradan aklına gelmiş. "Olur tabi" dedim. " Zaten rengide benziyor" . Onu alıp , dikkatlice kavanoza koyduk. Bir geceliğe kavanozda yaşayacak garibim. Kolay mı arkadaşlarından ayrılmış , keyifle yüzdüğü kocaman ortamından uzaklaşmış ve bir kavanoza hapsedilmiş. Düşününce oldukça üzücü aslında. Suçsuz yere hapise düşmek gibi.
Ama inanın o geceyi zor geçirdik , o heyecanı görmeliydiniz .Sürekli başına gidip bakmalar , okula vermekten vazgeçmeler , ölmemiştir değil mi diye endişelenmeler. Ya ölürseymiş , çok ağlarmış. Oysaki defalarca anlattım " Ölebilir , bu çok doğal. Çünkü ortamını değiştiriyoruz ve alışması kolay olmuyor. Dengesi bozuluyor ve hassas oldukları içinde çabuk ölebiliyorlar" diye. Kabul ediyor ama duygusala bağlamaktan da geri kalmıyor.
Neyse kavanozu alıyor ve dikkatlice tutarak okulun yolunu tutuyor . Akşam eve geldiğinde ağlamaklı. "Kavanoz kırıldııııııı" diyeee başlıyorrrrr. " Nasıl , kesik filan var mı ? Yok çok şükür. " Az kalsın balığım ölecektiiii benim yüzümdennn" diye yaygarayı kopartıyor ama zaten olmuş bitmiş , şimdi ağlamak niye ? Sonra anlatıyor , kavanoz elinden kaymış , kırılmış , balık çırpınmaya başlamış , bizimkisi de avuçlayıp hemen akvaryuma atmış. Yaşadığı şoka bakın hayvancağızın. O gece akvaryumda huzur buluyor Gümüş , gayet mutlu. 2 gün sonra elinde pet şişe ve içinde Gümüş , geri geliyor benimkisi. "Ee ne oldu ? Neden geri geldi ? " " Balıklardan biri hastalandı , öğretmenimiz de bulaşmasın diye herkesin balığını geri gönderdi , yani akvaryum dağıldı " dedi. Haydaaa olaya bakın şimdi. Böylece Gümüş bize kalıyor.
Evdeki bir fanus yıkanıp temizleniyor ve Gümüş geçici bir süre buraya yerleştiriliyor. Tabiki tekrar gündeme akvaryum olayı geliyor. Gümüş yalnız kalmasın , yaşayacak mutlu bir yuvası olsun...Pes ediyorum ve tamam diyorum.
Sonraaa....(1 gün ara)
2 yorum:
Bizde de bir Hex var. Neyse kiHex bir beta balığı veonlar yalnız yaşıyorlar :D
Şimdilik bizimkisi de öyle ama bozulacak keyfi..
Yorum Gönder