30 Mart 2012 Cuma

Düşündüm düşündüm , bu da başlıksız olsun dedim...

Koskoca 1 haftayı daha evde geçirince , çok daha iyiyim. Hatta yürümeye yeni başlamış çocuk gibi de mutlu. Kas çekmeleri hissettirmeyecek kadar azaldı. Ama yine de germemeye çalışıyorum , ağırlık vermiyorum. İçimde " ya yine olursa" diye korkusu kaldı. Sonuçta , dışarılarda gezinmeyince , sürekli ayakta kalmayınca evin içinde gittiğin yer belli , mesafe belli . Yaa taa mutfağa kadar , yaa taa WC 'ye kadar ya da taaa salona kadar yolun var. Yani git gel en fazla 2-3 dk.

Ama şu da bir gerçek ki insan yattıkça daha da hasta moduna giriyormuş. Tüm eklemlerim paslı bir makine gibi gıcır gıcır ediyor , açılmayacakmış gibi hissediyorum. Her yerimde tuhaf bir ağrı. Dinlenmeye çalışırken daha bir yorgun , daha bir uyuşuk oldum sanki. 

Eee boşuna dememişler " İşleyen demir ışıldar " diye . Bende ışıldamak istiyorum artık . Biraz daha sabrederek hafif hafif hareketlerle kendimi daha iyi hissetmek için uğraşacağım ama dedim ya daha zamanı var. Bu küçücük olay karşısında bile ne kadar sıkıntılı anlar geçirdiğimi düşündükçe , çok daha zor durumdaki insanları düşünmeden edemedim. Allah hepsine acil şifalar versin. Bu arada gerek yorumlarınızla , gerek telefonlarınızla, güzel ve samimi sesinizle beni yalnız bırakmadığınız için de hepinizi çok seviyorum...

6 yorum:

Handan dedi ki...

Ben de merak ediyordum ne yaptın diye. Aman dikkatli ol Öziicim.

Bir de bana telefonun mail atsana. Benimkini suya düşürdüğümde kaybetmişim bütün telefonları.

özii dedi ki...

ben seni arıyorum da sen neden açmıyorsun telefonları bakimmmm
2 tane mail adresi var ikiside aktif mi?

Cocukla Cocuk dedi ki...

iyi olduguna sevindik...habersiz bırakma daha sık yaz:)sevgilerimizle..

özii dedi ki...

** Teşekkür ederim Fulya ve Özlem
Benden de sevgiler...

İçimden Geldiği Gibi dedi ki...

tatlım nasıl oldun diye merak ettim.Arayacağım seni.

Ebruli dedi ki...

Geçmiş olsun, iyi olmana, düzelmene çok sevindim. Sevgiler ve sağlık dolu günler...