Heyecanlı bekleyiş...

Çocukluğumdan beri gizemli şeyleri çözmeyi , araştırmalar yapmayı , olur olmaz ipuçlarından bir takım sonuçlara ulaşmayı çok severim. Çok heyecan verici gelir bana. Şimdi ise gerçekten böyle heyecanlı bir bekleyişe girdim ve sonuç bekliyorum.

Olayı anlatayım. Eşim hafta sonları doğa yürüyüşlerine  katılır. Dünde böyle bir yürüyüş sırasında karların arasında iyi bir marka cep telefonu bulmuş. Kartını çıkartıp kendi telefonuna takmış ama pin kodu isteyince bilgilere ulaşamamış. Zaten telefon ne kadar süre karların içinde kalmış , donmuş mu , bozulmuş mu , ne olmuş bilinmiyor. Muhtemelen kayak yaparken düşürmüş ve tepede karların içine düşüncede beyaz telefonu farketmek mümkün olmamış.

Telefonu sahibine ulaştırmanın yollarını düşünmeye başladık. Telefonu açamadığımıza göre kart üzerindeki numarayı sorgulayarak başlamak gerekiyordu. Ama doğal olarak tüm bilgiler deaktif edilmiş olduğundan kime ait olduğu belli olmadı. İkinci olarak yapılacak iş , Emniyet'e teslim etmek. Ama bu şekilde o kadar çok başvuru vardır ki , ulaşır mı ulaşmaz mı bilemeyeceğim için  rahat edemeyecektim. O yüzden , ilk önce kendimiz ulaşmayı deneyelim istedim.

Sonra telefondaki bellek kartı aklımıza geldi. Çıkartıp , bilgisayara taktık. Belki yaptığımız doğru bir davranış değildi ama sonuçta sahibine ulaşmak için yapmıştık. Bu şekilde bazı dökümanlara ve yüzlerce fotoğrafa ulaştık. Artık telefonun sahibinin fotoğrafını ve ne iş yaptığını biliyorduk. Ama ne adres , ne de isim bilgilerine ait bir içeriğe ulaşamamıştık. Kaydedilmiş bir kaç fatura belki işimize yarayabilirdi. En azından faturadaki isimlerden ilgili kişiye ulaşmak mümkün olabilirdi. İşte bu sırada meşhur sosyal paylaşım sitemiz Facebook işimize yaradı. Faturadaki isme ait kişiyi bulursak bence telefonun sahibinede ulaşabilirdik. Aramaya başladım , yüzlerce benzer isim arasından öncelikli olarak fotoğrafından tanıdığımız kişiyi aradım. Birkaç denemeden sonra aynı şehirde yaşayan bir kişinin profil benzerliği dikkatimi çekti. İşin en güzel yanıda profili açıktı ve incelenebiliyordu. İş bilgilerine baktım ama yoktu. Paylaşmış olduğu fotoğrafları gözden geçirdim . Veeeee bellek kartındaki birkaç fotoğrafla benzerliğini görünce çok sevindim.

Fotoğraflardanda anlaşıldığı üzere , kayak yaparken birkaç pozu facebookta paylaşmış ve sonrada telefonu düşürüp , kaybetmiş . Kendisine açıklayıcı bir mesaj bırakıp , kartı incelediğim için de özür diledim . Şimdi heyecanla kendisinden haber bekliyorum. Oldukça şaşıracağını , tamamen umudu kesmiş olduğu telefonundan haber alacağını bilmek kimi şaşırtmaz  ki? Düşüncesinize cep telefonunuzu kaybediyorsunuz ve 2 ay sonra tesadüfen çok farklı bir yerden size haber geliyor . Bence bu çok güzel bir olay...

Buradan çıkarttığım önemli bir sonuçta , cep telefonlarımızın bellek kartına , bizi tanıtan bazı bilgiler bulundurmakta fayda olduğu. Kimin eline , nerede ve nasıl geçeceği belli olmaz. Sonuçta , " İnsanlık ölmedi , umut her zaman vardır " diye düşünüyorum...