Bugün zor gün...

İnsanın hayatında en çok değer verdiği kişilerdendir Babası...

Candır , güçtür , güvendir , o yüreğinin kocaman bir parçasıdır. 

Kızları için ilk aşktır , sıcacık bir sarılmadır , yanağındaki en güzel öpücüktür O ...

Şimdi ben bunları yapamıyorum ama en derinden hissediyorum Babacığım. Bugün biraz canımı yakıyor , biraz buruk ,  biraz yalnız ve sensiz olsam da bir yanım hep seninle dolu... Gülüşünle,  sesinle , sevgi dolu yüreğinle...

Çok özlüyorum  seni  çok.  Iyi olduğunu düşünüp bununla mutlu oluyorum.  

Babalar günün kutlu olsun Babişim. Hep böyle derdim sana biliyorsun. Sende bama kızişim Özilim derdin. Seni çok seviyorum. Nurlar içinde yat canım babam...

Özili 'n...

Gidişinle...

Uzun bir sessizlik oldu …

Uzun bir yok oluş …

Ve uzun bir yola çıkış...

Kabullenmeye çalışmaktı yaşadığım aslında ...

Bizim için çok zor 
Ama senin için huzur dolu olduğuna eminim.…

Belki de bu yüzden daha iyi olmalıyım...

Şimdi demeyecek misin ?

Kızım neden uzun süredir yazmıyorsun ? 

Biliyorum her zaman takip ettin beni. 

Yine ediyorsun biliyorum...Yanımdasın...

Ama yazamadım babacığım…

Yapamadım …

Kelimeleri bir araya getirip uygun olan hiç bir şeyi bulamadım…

Sana olan özlemimi nasıl anlatırım bilemedim. 

Gözlerimdeki yaşları görmeni , acı bilmeni istemedim ...

Ve ilk kez anladım "burnunun direği sızlamak" ne demekmiş ...

Hemde çok iyi anladım...

"Üzülme kızım ben iyiyim" demek istediğini biliyorum
Ama "özleme" deme….

Özlüyorum çünkü…
Yanaklarını ,  kokunu , sarılmanı , sesini , gülüşünü ..
Seni özlüyorum babacığım seni...

Çünkü ben...

Zor bir dönem geçirdim. 

İyi miyim değil miyim hala bilmiyorum. 

Yazamadım ...

Anlatamadım ...

An an değişen bir duygu bu... 

Çoğu zaman iyi olmaya çalışmayı öğrenmek gibi...

Özlemi yoğun yaşamak gibi...

Alışmak gibi ama alışamamak gibi...

Ama yazacağım...