Ruhunu özgür bırak!!!

Bu sabah yüzümün halini gören arkadaşım , bu haliyet-i ruhunu sevmedim, değiştirmek gerek. Ruhunu özgür bırak!!! , üzme kendini herşeye bu kadar” dedi. Ama bunu bir yapabilsem . Ruhumu kendime dar edip , günümü , herşeyi kendime zehir etmesem , zaten özgür olacağım ... Oysa dünden ne kadar keyifli bir haberle gelmiştim . Ama hep şunu düşünürüm , acaba bir şeye çok sevinince , sırada bizi bekleyen kötü bir şeylere de hazırlıklı mı olmalıyız?

Oldukça uykusuz , huzursuz bir geceden sonra sabah gözümdeki yaş ile uyandım. Kötü bir rüyaydı aslında hepsi bu...Uyanınca da duramadım , sabahın ilk saatlerinde kendimi sahile attım . Yürüdüm , yürüdüm , derin derin nefes alıp , derse öyle girdim. Sadece bir rüyaydı ama kötü etkilenmiştim .Bir arkadaşımla tatsız bir tartışma içindeydim-ki tartışmayı asla sevmeyen bir insanım ,her zaman sakin yaklaşmaya çalışan , yardımcı olmaya çalışan biri ! Bir takım konuşmalarımızdan sonra bana dedi ki: “Sen güvenebileceğim biri değilsin" . Şaşırdım , kitlendim , çok ama çok üzüldüm . “Ben mi güvenilecek biri değilim , ben miii ? O halde beni yeterince tanımamışsın” dedim. Değer verdiğim , sevdiğim , güvendiğim bir arkadaşım bana böyle bir şeyi nasıl söylerdi ? Rüya bile olsa , sanki o an gerçekmiş gibi bunaldım , nefes alamadım. Herşey bir anda karardı. Sadece bakakaldım , suçlanacak hiç bir durumum olmamasına rağmen sadece yanlış anlaşılmaktan , belki de aşırı hassasiyetten suçlandım.

Her ne olursa olsun hiç bir arkadaşımının güvenini sarsacak ya da ona zarar verecek bir şey yapmam mümkün mü ? ASLA ! Kendime zarar veririm ama kimsenin güvenini sarsacak bir şey yapmam , yapamam . Çünkü öyle bir anda kendime olan tüm saygımı da kaybetmiş olurum. Ölürüm daha iyi…

“Artık sana inanamam” dedi ve gitti , o yüzden ağlayarak uyanmışım , çok sıkılmışım hem de çokk...Yani bu bir rüya bile olsa , ruhumu yine özgür bırakamamışım…