İnattan yazdım ;)

Engelleyene inatmış gibi bir şeyler yazasım geldi. Çünkü , hiç bir konuda engellenmeyi sevmiyorum . Aksine engellendiğimde yada herhangi bir yasak hissettiğimde, içimde kötü bir ruhun harekete geçtiğini hissediyorum. Böyle oluncada yapmayacağım bir şey varsa da elimden geleni yapmaya çalışıyorum. İnat ya !

Ama bu durumda engelleyene ayıp , hatayı herkese yüklemeye çalışana ayıp , binlerce suçsuz insana eziyet edene ayıp. Daha ne diyeyim ki ? 

Aslında tam olarak ne yazacağımı bile bilmiyorum ama öylesine aklıma gelen iyi kötü ne varsa yazarım diye düşündüm. Neredeyse 1 aydır kafamı toparlayıp tek kelime yazmamışım. Bütün yoğunluğumuda sadece işime vermiş ve bazı sıkıntılarımdan uzaklaşmaya çalışmışım ama sonuçta bütün sinirimi yine kendimden çıkartmışım. Aslında bu bile bir çeşit engellemedir ya neyse...

Yani , bazı şeylere o kadar kızgınlıklarım var ki , o kadar kabul edemeyişlerim , o kadar anlayamadıklarım ve aslada anlayamayacaklarım. O yüzden de içimden geçen herşeyi yazmamın mümkünü yok. Yapılan yanlışlıklara , haksızlıklara , özellikle de düşüncesizliklere artık dayanamıyorum. Ve dönüp dolaşıp aynı noktada yine düğümlenip kalıyorum. Oysaki şu ana kadar, öyle çok şey öğrenmiş olmam gerekiyordu ki...Ama söyleyene değil uygulamaya koyana bakmalı.

An geldi , herşeyden vazgeçtim . " Bu böyle " diye kabul edip vazgeçtiğim anlar. Sonra da  " hayır , böyle olmamalı..." diyerek yeniden tutunduğum anlar. Bu böyle işte , kabul et. Neden bu kadar inat ! Neden? Peki edebildim mi ? Edebilecek miyim? Etmeye mi çalışıyorum ? Ama biliyorum , yine etmiş gibi görünüp bir süre sonra aynı noktaya dönüş yapacağımı . Kendimi bu kadar yıpratmanın anlamı yok , zaman geçiyor ve hayal kırıklıklarından başka elde kalan bir şey olmuyor. Ama en azından deniyorum...

İnadıma da yazdım ya , ohh olsun !!!