Kahve bahane...

“ Kokusunda davet var ”  diye boşuna demiyorlar. Kahve , bu anlamda öyle güçlü bir çekime sahip ki , hiçbir türüne hayır denmiyor . Hele yanında kek , kurabiye gibi bir şeyler de varsa , keyif haline dönüşen eşsiz bir çekim haline geliyor.

Gerçi hepimizin kahve tercihi çok farklı. Kimimiz sert, sade ve şekersiz classic nescafe ile güne başlarken , kimimiz sütlü , kimimizde Türk kahvesiyle başlıyor. Ve bu olay , gün içerisinde farklı kahve keyfi şekillerinde devam ediyor. Güne kahveyle başlamak gibi bir alışkanlığım olmasa da , gün içerisinde sütlü nescafe içmezsem , eksikliğini hissedecek kadar alışkanlığım olduğunu itiraf edebilirim. Ara sırada da Türk kahvesi. Ama o da mutlaka şekerli ve çikolata tadında olmalı . Belkide daha az içmeyi tercih ettiğimdendir.

Hani “ kahve bahane , sohbet şahane ” sözü de hakikaten çok doğru bir söz. En güzel sohbetleri kahve sırasında yapmıyor muyuz? Düşünsenize , o minicik fincanların içerisine ne çok şey sığdırıyoruz , bazen zararsız dedikodularımızı , kahkahalarımızı , anılarımızı , özlemlerimizi ve bazen de hayallerimizi...Bence , kahvenin asıl tadını verenler bunlardır diye düşünüyorum.

Yani , hakikaten kahve bahane...Diyorum ki , şöyle yüksek bir tepede , denize karşı bir kahve içseydim .Sohbet mi ? Neden olmasın  ;)