Bazen zaman iyi geliyor herşeye . İyiyim demek istiyorum ama biraz. Anlık ve üst üste gelen bazı şeyler küstürüyor beni. Zaten çok pozitif yaklaşamam olaylara... pembe gözlüklerim yok benim. İşte öyle anlarda taşıyamıyorum , kopuyorum her şeyden. Neyse diyerek geçiştiriyorum...geçmese bile...Dün bir arkadaşım sordu . "Nasılsın?" dedi . "Denizdeki dalga gibiyim ben "dedim. Bazen sakin , çok sakin , huzurlu. Bazen de hırçın , engel tanımaz bir halde... Şimdilik fırtına duruldu ama yine de asla sakin değil. Hafif de olsa o dalga hep var. Hani kıyılarda yanyana bağlanmış tekneler , kayıklar vardır . Sürekli birbirlerine çarparlar , batarlar , çıkarlar , sallanırlar , dururlar , zamanla aşınırlar ya . Ne bileyim işte böyle bir şeyler...
Belkide fırtına çıkmasına ben sebep oluyorumdur kim bilir ...
Neyse konuyu değiştiriyorum. Dün için yazıyorum bunu. Sevdiğim bir arkadaşımın doğum günüydü ama kendisine ulaşamıyorum. Biliyorum hep birlikte olmak vardı ama zor. En son bana demişti ki " Hiçbir şey istediğim gibi gitmiyor, çok üzgünüm. Daha zor günler beni bekliyor " dediğinde kimin istediği gibi gidiyor ki ? diyecektim , diyemedim. Ben böyle düşünürken akşam oturduğumuz cafede saat 00:01 olduğu anda birinin doğum günü pastası geldi müzik eşliğinde... "Aaaa dedim bu senin için olsun". Bilmeyeceksin ama mutlu yıllar dilerim...
Yine konu değiştirip devam edecektim ama gereksiz uzuyor galiba...Ama son bir şey daha. " Bunu kendine neden yapıyorsun? Yapma! " dedi arkadaşım. Aslında çok şey söyledi ama ben yapmıyordum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder