umutsuzluk yapmak yok....

Umutsuzluğa kapılmak istemiyorum. Umut her zaman vardır ve bende iyi olacağını düşünmek istiyorum. 

Bugün yoğun bakım kapısının önünde beklerken birbirinizin farkına bile varamadığınız oda arkadaşlarınızın yakınları ile tanıştık. Acil şifalar diledik hepinize. Bir an önce sağlıkla çıkarsınız inşallah...

İçinde olmadan anlayamıyor insan bazı şeyleri göremiyor. Oysaki ne acılar ne zorluklar yaşanıyor içerilerde. Mesela , yoğun bakımda 1 yıldır kendini bilmeyen , 4 aydır beyinle ilgili sıkıntıları olanlar varmış. Ona rağmen herkesin umudu var kaybolmamış . Gözünü kırpsa umut işte... Ama ben inanıyorum ki babam bunu da aşacak. Gücünü biliyorum...

3.günün sonunda bugün seni görebildim babacım ama uyuyordun. Solunum cihazına tepki vermemen için uyutuluyormuşsun. Haklılar aslında hiç kolay olmazdı o koca boruları ağzında ve boğazında hissetmek. İçim acıdı üzüldüm ancak solunumun oldukça rahat görününce biraz rahatladım bende.  İyi olacaksın babam benim , güçlü ol lütfen çıkalım bir an önce buradan...

Biliyorsun değil mi ? 
Seni seviyoruz  ♥♡♥