Heyecanla okumaya başladığımda , kitabın yarısını geçmiştim ki , en can alıcı yerlerini anlattıklarında da sinir olup heyecanımı kaybettim. Dinlemem daha kimseyi . Ben kendim okurum yaa... Şimdilerde hafızamı sildim ve yeniden Şibumiyleyim....Yaklaşık 1,5 yıldır değiştirmemiştim . Bu manzaraya bakarak kendimi orada hayal edeceğim. Serin ve sakin ….. Gerçi su şırıltısıyla ne kadar sakin olur , bilemem ama. 
Ne zaman bilgisayarımı açsam , niyetim sadece müzik dinlemek olsa bile , bu resim , benim aklımı çeliyordu , hemen oyun oynayasım geliyordu. Bende değiştirdim gitti…Ama cep telefonlarım da hala var. Kalsın onlar kalsınnn…
Sanırım 1 haftalık bir ayrılık zor geldi sizlere di miii? Buraya yorum yazmak yerine telefon açıp dır dır başımı yediniz , mail attınız ya da msn' den not bıraktınız. Teşekkür ediyorum beni sevdiğiniz için , izlediğiniz için.
Sanırım 7 yaşlarındaydım. Annem beni , evden biraz uzak sayılabilecek bir markete göndermişti. “Market” diyorum , çünkü gerçekten de bakkaldan markete ilk geçişin göstergesiydi “ordu pazarı”. Elime bir poşet vermişti. Bir de kağıt para. Sanırım 1000 liraydı. Büyük para olduğunu ve pembe renkte olduğunu anımsıyorum. Çocukluk işte ! ikisini de aynı elimde tutarak , sallana sallana , poşeti de uçura uçura markete gitmiştim. Ama hiçbir şey alamadan , eve gözü yaşlı geri dönmüştüm.
Şu aralar yapmak istediğim şeyleri sıralarsam , sanırım ilk önce çılgın olanını söylemeliyim. Dalmak ve Dalgıçlık dersi almak istiyorum. Bu heves nereden geldi diyeceksiniz , bilmem geldi işte vurgun yiyesim mi var acaba anlamadım gitti :)
Ben mi? Ben hiç bir şey bilmiyorum. 
Canım sıkılıyor yaa , vallaha da billaha da çok sıkılıyor. Sürekli uyusam , zamanın farkına da varmasam , yüzyıllar geçmiş olsa...
Sabah sabah bana verilen bir davet haberi var. Yaw , daha 20 gün var , ne sıkıntı yapıyorsun bana önceden. Bilmez misin ben stresi bol biriyim. 
Balıkesir-Bursa arasında giderken Susurluk, mutlaka mola verilmesi gereken bir yer olmalı. Nedeni? Köpük köpük bir ayran ve uzayan kalın kaşarlı, harika bir tost... 
Burası Küçükkuyu 'da bir çocuk parkı.... 
Küçükkuyu sakin ve çok şirin bir yer. Antalya 'dan sonra büyük bir mevsim değişikliği yaşattı bize. Nem yok , sıcak yok , rüzgar çok , deniz pırıl pırıl ama buz gibi ..... Hatta bugün öğlen saatinde bile üşüdük ama deniz her haliyle çok güzel , yaşayamam ben öyle karasal iklimde . Su olmalı , dalga olmalı, hem de mavi olmalıııııı ......Heyecan duyduğum ama denemeye çekindiğim çılgınca bu fikri , inatla kafama koymuştum ,vazgeçmedim. Defalarca cesaretimi kaybedip geri döndüm ama sonunda “Amannn” dedim “Öleceksek Akdeniz de ölelim ne yapalım” diye düşündüm. Benden daha da çılgın olan arkadaşımdan enerji aldım ve birlikte bu maceraya adım attık. Bağırmak serbestti , gülmek daha da serbest…. Çünkü tamamen özgürdük hem de tamamen……
* Önce gidip , görevlilerle konuştuk, iki kişilik uygun mudur?
* Uygundur , size bu garantiyi veririm . Hiç bir şey olmaz bana güvenin!
* İyi de aşağıda olan sizsiniz , yukarıda olacak biziz. Aksi bir durumda ne anlamı olur ki ?
* En fazla denize uçarsınız ! can yeleğiniz var :P
* Sağol be kaptan , çok rahatladım.
* Neyse karar vermiştik zaten , imzayı attık bi kere…..
* Tekne yanaştı , bindik , heyecanlıyız ( geri mi dönsek )
* Emniyet kemerlerini bacaklarımızdan ve belimizden geçirip , can yeleğini giydirdiler.
* Offf çok da rüzgarlı …
* Bizden önce bir ikili yola çıktı , heyecanla izledik , adrenalin daha da arttı.
* Sıra bize geldi. Rengarenk paraşütümüz açık bekliyordu.
* İlk önce beni bağladılar , kancalara baktım gayet kalın ve sağlam görünüyor.
* Bileğime de fotoğraf makinemi sıkıca geçirdim , kullanabilecek miyim bakalım.
* Kancaların bağlı olduğu yere sıkıca tutundum.
* Tuhaf bir duygu .Anlatması sanırım zor , yaşamak gerek. Ama çok heyecan verici.
* Arkadaşımı da önde olacak şekilde bağladılar. Artık hazırız.
* Yere oturun !
* Tamam…….( Dua edicektim onu da heyecandan unuttum ) : =))
* Motor hızlandı , bizi tutan halatın makarası dönmeye başladı.
* Gittikçe yükseliyoruz. Açıldıkkkkk…..
* Aman Allahımm. Bu harika bişey! Harika harika …..
* Korkmuyoruz …Havadayız , uçuyoruz , çok zevkliiymişşşşş…
* 200 metre kadar yükseldik , denizin üzerinde dalgalanıyoruz. Paraşütümüzün gölgesi bile göründü.
* Her şey küçücük , otelimiz, havuzumuz , insanlar nokta kadarlar.
* Çekmeye çalışıyorum , arada makine elimden kayıyor . Elimi tam bırakmak da istemiyorum ama güvendeyim sanırım.
* Yaklaşık 10 dk kadar , sağa sola geniş daireler çizerek, açıklarda uçtuk
* Hatta bir ara , aşağıda deniz kaplumbağası bile gördük.
* Evet evet küçük bir caretta carettaydı, sonra daldı gitti. Ama çekmek için yetişemedim.
* Çok eğlendik , çok .
* Hayırrr olamazzzz . Zaman dolmuştu. Makara tekrar sarmaya başladığında , gittikçe motora yaklaşıyorduk.
* Veeee yumuşak bir inişle tekrar motordayız maalesef
* İşin komik tarafı nedir söyleyeyim mi ? İnince yürüyemedik Neden mi?
* Bacaklarımız titriyordu : )) Ama çabuk geçti .....
* Sanırım “ Parasailing ” e yine binerim , hatta tek başıma bile …..
Uzun kuyruklar beklemek zorunda kalsakta olsunnn 
