Hani bazen olur ya , "çıt" sesi bile duymak istemezsiniz.Etrafında hiç kimse dolaşmasın , soru sormasın , aramasın , sormasın , bir şeyler istemesin isteriz. İşte o zaman ya kaçıp uzaklaşmak ya da etrafındakileri uzaklaştırmaktır tek iş... Sessizlik şarttır yani ...Yalnız kalmak istersin , herşeyden uzak...Sadece kendinle...Böyle durumlarda ağzımı açıp tek kelime söylemeye üşenirim ki , değil cümle kurayım. Söylenenleri duymam , anlamam . Her şekliyle eziyettir... Kapatmışımdır tüm alıcıları kim ne derse desin. İşte böyle anlarda "pufff " diye bir anda yok olabilmeyi hayal ederim , derin bir nefes alayıp geleyim isterim . Mümkün müdür ? :)))
A.jpg)
10 yorum:
Şu sıralar banada çok oluyor bu durumm nedense :(
Gel sessizligi beraber dinleyelim:))
pufffffff bazen mümkün olmuyor işteee
keşke mümkün olsa bende çok isterdim bu aralar
En mutlu olduğum anlardandır bu anlar.Ve kendimi dinlerim.İnsan bu tür anları olumlu yönde değerlendirebilmeli.Bu tür anları yakalamakta bir kazançır.Kendi kendimize kaldığımız anlar aslında kendimize ayırdığımız zamanın ta kendisidir.
o sessizliğinde bile seni rahat bırakmadım ya :))) oh olsun :)))
en yakın arkadaşın benim arkadaşımın arkadaşıymış özicim:) sana selam yolladım:)
sevgiler :D
teşekkür ederim pinocumm ...
evet bunu konuşmuştuk haberim var benimde ...
bence mümkün.hatta sen bunu yapmayı başarıyorsun..
çok güzel bi blog
Yorum Gönder