Bazen Metro'ya yetişebilmek için koşmayanımız var mıdır ? Tabii ki yoktur. Çünkü an geliyor zamanla yarışıyoruz. Çok değil ama bazen 10 dk. bile çok önemli olabiliyor...
O merdivenleri ikişer üçer inişimiz , çıkışımız , son anda nefes nefese yetişeyim heyecanımız mutlaka olmuştur. Tam merdivenleri çıkarsın " dit dit dit ditttt " der kapılar kapanır hareket eder kalakalırsın arkasından bakarak...Ya da sen daha kartı okuturken o çoktannn gitmiş olur. Kaç kişiyi gördüm ben, açılır otomatik kapıya basıp basıp o kapının açılmadan metronun kalkıp gittiğini. O da , söylenir durur haklı olarak...
Bugünde yürüyen merdivenleri koşar adımlarla çıkmaya çalışırken aynı heyecanı ben yaşıyordum ki , birkaç basamak yukarıdaki takım elbiseli adam "Acele etmeyin hanımefendi. Henüz hareket etmiyoruz , ben kullanacağım" dedi :))) Birden durdum gülümsedim "Aaa öyle mi tamam o zaman" dedim sakin sakin yürüdüm :)
4 yorum:
Ha ha ha, iyiymiş:-)
şanslıymışsın kuzum :)
valla yaa iyi denk geldi aşkım güneşim :)) özlemden çatlıcaz biliyon di imii?
Handanım Hep böyle olsa keşke ama :)))
Yorum Gönder