Uzun zamandır unutulmuş bir korkumuz yine gün yüzüne çıktı. Hatırlatıyor sanırım. Pek çok hayat son buldu , bu korkuyla....Her an oldu olacak , aman yıkılacağız derken yaşanan psikolojik savaşlarımız hiç bitmedi. Ve " sesimi duyan var mııı ?? " diyen her sesde irkilmek , aynı anı defalarca yaşamak , bu korkuyla yatıp , bu korkuyla uyanmak uzun zamanımızı aldı. Yaaa içinde olanlar, canını , herşeyini kaybedenler ...Unuttular mı sanki ? Elbetteki hayır , hiç kolay değil . Ama zaman herşeyin ilacı , yaralar bir şekilde sarılıyor , o an tekrarlanmadıkça , yeni acılara neden olmadıkça....
Biliyorum korkunun ecele faydası yok ama ben yine de korkuyorum . Herkes gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder