Geçenlerde çocukları bırakıp biraz stres atalım diye plan yaptık. Uzun zamandır sinema özlemi içinde olduğumuzdan kendimizi gişelerde bulduk. Neyse "120 " ' ye biletler alındı. Hayatımız sanki çok az stresliymiş gibi, duygusallıkta da hat safhada olan insanların o filmde ne işi var ?? Ağlaya ağlaya bir hal olduk sonra da kendi halimize güldük ....Sonuç olarak , karlara yazılmış bu gerçek destanı , ağlayarak da olsa , izlemeli diye düşünüyorum .Mendilinizi alınız ...Van, 1915 Ocak. Kış. 1. Dünya Harbi’nin ilk ayları. Eli tüfek tutan herkes Ruslarla ölüm kalım harbindeyken sınır birliklerinde cephane tükenir. Vanlı çocuklar gönüllü olurlar, yaşları 12 - 17 arasında değişen 120 isimsiz kahraman çocuk. Cephaneyi sırtlanırlar, karlı dağlarda günlerce, gecelerce yürürler. İsimleri unutulmuş olsa da bu büyük yolculuğu gerçek bir kahramanlığa dönüştüren gençlerin öyküsü.
“Çocuklarımızın geleceği için dökülen kanlarınız hiç bir zaman zayi olmayacaktır, sizlere minnettarız” diye şehitlere seslenilerek bitiyor film. MÜKEMMELDİ...Hele de müzik...
1 yorum:
Hiç güzel bişiymiş gibi gelmedi bugun okulla beraber bu filme gidicektik gitmedim okula .hı
Yorum Gönder