Kızılı seviyorum...

Deniz , kum , güneş herşeyiyle çok güzel ama sonrasında bıraktığı yan etkileri var. Bunalım ve yıpranmış saçlar gibi... Yani esas konu aslında "saçlarım". Şimdi ne alakası var bununla derseniz? Açıklayayım.

.

Ben kızıl saçı çok seviyorum ve kendimle de özdeşleştiriyorum . Çilli ve renkli gözlü olunca , sanki saçımın da doğalı buymuş gibi geliyor. Her tatil dönüşümde de , bu saç rengi özünü kaybedip , bambaşka bir renge dönüşüyor . Saç yıpranmış , kurumuş ama sadece rengiyle güzel görünüyor. Soğan kabuğu desem değil , çok açık kahve desem değil , bakır desem değil . Eee bu ne renk ki ? Bilemedim.

Sonrasında kuaförümle konuştuklarım ;

-Yaa Ferhat ben bu saç rengini istiyorum . Bu artık kızıl değil , bu ne renk ?

-İyice sararmış , açılmış , bu bakır olmuş

-Nasıl yani bu bakır mııı?

-Evett...

-İyi o zaman hadi bakır yapalım. Çok beğendim

-İyi de farkındaysan sadece önler bu renk , arkalar olduğu gibi kızıl ve hala boyası akmamış ..

-Doğrudur, sıcaktan sürekli topladığım için arkalar korunmuştur.

-Şimdi bütün saçı orielle açmak lazım , yazık olur saçına...Kızılı bozarız

-hımm, humm ama rengi çok sevmiştim.

-Sen ani değişiklikeri sevmeyen birisin , emin misin?

-Başka zaman mı denesek , hadi sen gene bildiğini yap .

.

Dedim ve vazgeçtim. Haklıydı , ben ani değişiklikleri kolay kolay kabul etmeyen biriyim. Sanırım o konularda , biraz cesaretsizim. Ama bir gün denemeyi aklıma koydum. Hem beğenmeseydim , oturup , bi de güzel ağlardım . Yapmışlığım vardır da , ordan biliyorum. "Çok kestinnn, zaten kıvırcık , bak hepsi tepeme toplandııı " diye yıkmıştım ortalığı bir keresinde ama küçüktüm ...

.

Sonuçta , bu konuşma böylece bitti ve ben geçici olarak ikna oldum yani gene kızıl oldum.