Sıkıntı performans atağı ...

Kaç gündür hiç bir şey yazmak istemiyorum. Aslında bunu bile yazmaya değecek bir durum yok ama sadece sıkıntı gidermeye çalışıyorum. Çünkü küçük beyin performans ödevleri , olmayan performansımı da yedi bitirdi ... Uyuşuk uyuşuk yazması , kalkıp ara vermesi , silip silip düzeltmesi , arada yaptığı hırçınlıklar ve daha saymadıklarım bütün bir hafta sonumu yedi . Hazırlanması gereken görselleri hazırladık , o sadece yanlarına el yazısıyla yazması gereken bilgileri yazacak ama işi yokuşa sürmenin binbir modelini gördüm.

Başka bir sorunumuz da , bu görselleri çıkartacak yazıcımızın biraz rahatsız olması . Uzunca bir zamandır kendisini camdan atma planı içerisindeydim. Ancak atmak bir şey değil de , gidip dağılan parçaları toplamak zor. Neyse sonunda kendisine sonsuz izin hakkı verdik , yolu gösterdik ve yerine yenisi geldi. Geldi gelmesine ama o da bir türlü kurulamadı. Sürekli bir yerde sorun çıkarttı. Ne bu şimdi ? Seninde mi camdan uçasın geldi ?

Bizi yeterince sinir ettiğinden emin olduktan sonra , kurulumunu tamamladı. Bu seferde renkli yazdırmam diye inatlaşmaya başladı. Neymiş mürekkebi bitmişmiş , daha yeni açıp koymuşuz , aç gözlü şey ...Hiç bir şey basmadan , ne diye yetersiz dersin ki ...Uzunca bir harala gürele savaştan sonra , bu sefer eşim camdan atma planı kurmaya başlamıştı ki , tırrtt tırrtt sesleriyle yazma işlemi başlayınca yüzümüz güldü. Ödev görselleri çıktı , yazılarda bitti ama bende bitmiş , yorgun ve de gergin bir haftaya başlamış olmanın mutluluğu içerisindeyim .

Bu işlemler istenilen zamanda bitmeyince de her iş uzadıkça uzuyor , içimde kocaman sıkıntılara dönüşüyor. Zaten bitiremediğim her iş de , ben de panik atak durumları yaratmaya başladı .Yoğun bir rahatsızlık duygusu yaşıyorum sanki hiç bir şey bitmeyecek ve sonunda da kötü bir şey olacağı hissi. Bu da benim kalp çarpıntısı , daralma , aşırı sinirlilik gibi duygularımı körüklüyor. O zaman da bulunduğum andan , herşeyden , herkesden kaçmak istiyorum.