8 Mart 2010 Pazartesi

Neden ?

Zor , çok zor bir başlangıç oldu haftaya. Böyle başlamayı hiç ama hiç istemezdim. Daha günün ilk saatleriyle bana isyan bayraklarını açan küçük bey , beni bir anda tüketti . Sinirle çıktım evden. Bu yüzden her sabah yaşanan koşturmaca , bu sabahta yaşandı , yarında yaşanacak ve diğer günlerde... Artık kabul etmeliyim ki , benim oğlum uyuşuk , ne yaptıysam acele etmeyi öğretemedim , Zaten bu nasıl öğretilir ki , bu insanın içinden gelir , geç kalma endişesini taşırsan acele edersin. Bunu hissetmesini sağlayamadım… Belkide çok erken , acele eden benim . Ama o acele etmeyi öğrenemeyecekse benim bu yaştan sonra daha da rahat olmayı öğrenmem gerekecek. Yoksa bu gidişle fazla dayanamam. Nitekim dayanamadım da...
.
Paldır , küldür bir telaşe çıktık evden . Söz bitiyor mu ? Yoookk ne mümkün. Bıdı bıdı bıdı arkandan bi dünya laf yetiştiriyor. "Sabır" diyorsun , "çocuk işte " diyorsun , duymamazlıktan geliyorsun , susuyorsun , susuyorsun , içine atıyorsun. Atıyorsun da ne oluyor ? Bir gün acısı yine senden çıkıyor.

Hadi bunu geride bıraktım diyelim. Ama hala öyle kötüyüm ki...Derse girdim dokunsalar ağlayacağım. Onlarda verdiğim görevi yapmamışlar mı ? Al sana bahane hazır... Bir sürü nasihat , nasihat , nasihat ve kopuş anı. Sonunda dayanamadım çıktım sınıftan . O an yok olmak istedim , bildiğiniz yok olmak... Ağladım , ağladım biraz kendime geldim. Neden , neden , neden sorguladım durdum. Ama yok , cezam daha bitmemişti... Sanki herşey bu kadar basit değil dermişcesine başka bir olay daha oldu . Bu tamamen öğrencimle ilgili bir durumdu. Kim daha sinirli ve neler yapabiliyor bunu da yarına bıraktım ....

6 yorum:

frambuazlı ruh pastasıyım dedi ki...

yok, yoook. sen go oyna bak kendine geleceksin. sabir ve tahammul seviyende ciddi bi düsüs olmus. gel ben omuzlarina masaj da yaparim seni rahatlatirim seni miss gibiii:)))

İçimden Geldiği Gibi dedi ki...

Offfcanım yaa İpek'te bana hersabah aynı heyecanı yaşatıyor.Bırakana kadar bu devam ediyor.Bende büyümesini bekliyorum.Sanırım pek birşey değişmiyor.:(

Handan dedi ki...

İnsan kendisini çok çaresiz hissediyor zaman zaman.

Muhabbet Çiçeği dedi ki...

Canım yaa herşey üstüste geldi desene. Benim yeğenlerimden biride aynı senin oğlan. Ablam çileden çıkıyor uyuşukluğu yüzünden bazen. Öğrencilerle uğraşmak çok zor. Bu durumda biz meslektaşlar birbirimizi en iyi anlarız.Canım stres atmaya çalış biraz. Kendini harap etme böyle. Öptüm. Sevgiler.

Unknown dedi ki...

her sabah yaşadığım benim de aynı terane...
onun yüzünden kaç kere servis kaçırdım delire delire ama ben kendimi yırttığımla kalıyorum nedense hep kötü anne babasıyla yaşaması gereken annenin girmemesi gereken yuvada :)

Katre dedi ki...

geçmiş olmuştur umarım;)