Bu kadar da alışılmaz ki ...

Öyle çabuk alışıyoruz ki her türlü yeniliğe , sonrada hiç kullanmamışız gibi eski olan şeyleri garipsiyoruz. Alışveriş merkezleri , restaurantlar , cafeler , bazı iş yerleri ve daha pek çok yerin tuvaletlerinde temizlik adına kullanılan kolaylıklardan bahsetmek istiyorum. Ama benim burada takıldığım konu , alışkanlıklarımız.

Kullandığımız köpük sabun , fotoselli musluk ve fotoselli kağıt havlu makinesine alışmaktan  bahsediyorum. Mesela kağıt havlu inanılmaz bir kolaylık , kişiye özel , tek kullanımlık . Özellikle de kalabalık ev ortamlarında havlu takibi gerektirmeyen bir durum.  Eline köpüğü al , köpürt , musluğun altına gel açılsın , elini yıka , sonra da elini havlu makinesine doğru uzat "dırrttt" havlu gelsin. Oh ne güzel bir kolaylık , ne güzel bir temizlik . Diğeri de hem su israfını önleyen hem de binlerce kişinin elini musluğa sürmeden yıkayabilceği kolaylığı sağlayan fotoselli musluklar. Dokunmadan elini uzat açılsın , çek kapansın. Süperr... 

Ama geçen gün , bu musluk yüzünden kendi kendime sesli bir şekilde " yuhh artık " dediğimi hatırladıkça gülümsüyorum. Cafedeyim ve ellerimi yıkamak üzere tuvalate gidiyorum. Elime köpük sıkıp gayet güzel , ellerimi köpürtüyorum . O sırada gözüm duvardaki bir reklam yazısına takılıyor , ben ellerimi musluğa doğru uzatıp bekliyorum ama tık yok , tekrar deniyorum yine tık yok. Gözüm hala yazıda ve ben musluktan o kadar eminim ki , ellerimi sağa sola hareket ettirip beklemeye devam ediyorum. Israrla musluğu akıtacağım ya , sonunda eehh diyerek bakıyorum ki , mustuk aç kapalardan. " eee yuhhh artık bu kadar da alışılmaz ki "  diyerek gülüyorum . 

Sanki çevirmeli musluk olsa el yıkanmazmış gibi...Sanki evdeki çevirmeli musluk değilmiş gibi. Ne çabuk alışmışız biz bunlara...