Sabret ve sus !!!

Sabret ve sus !! Nereye kadar dayanırım , merak ediyorum. Yine herşeyi içime atmaya başladım ya hadi hayırlısı...Birikecek birikecek ve olur olmaz bir yerde patlayarak , benide yakacak , biriktirenleri de.

Görmezlikten geleyim diyorum , olmuyor , yanlışı olduğu gibi kabullenmeye çalışıyorum , o da olmuyor. Herşeyi ben mi düzeltmek zorunda mıyım ? Ben , peki ya ben nasıl sakinleşeceğim ? Kafamdaki türlü düşüncelerle neden hala sabrediyorum ? Biriktirmeden konuşsam ya , döksem ya binbir soru işaretini , gerisini de bıraksam ya. Çözsünler bakalım nasıl çözecekler. Çözemedikleri gibi daha da beter karıştıracaklarını adım gibi biliyorum. O yüzden de şimdilik susuyorum , susuyorum ve sadece bakıyorum ama ters ters bakıyorum .

İçim kaynıyor , hemde her an patlamaya hazır volkan gibi...İşte yine konuşmuyorum, yine susuyorum . Kapattım tüm alıcılarımı görmüyorum , duymuyorum , karışmıyorum ...