28 Ekim 2012 Pazar

Fotoğrafçının Üzüntüsü ve Atatürk'ün Hoşgörüsü

 
 Cumhuriyet Bayramı kutlama töreni sonrası II. TBMM'nin önü, (29 Ekim 1929)

Ulu Önder Atatürk, Cumhuriyet Bayramı kutlama töreni sonrası TBMM'den çıkacaktır. Bu önemli anı görüntülemek ve tarihe mal etmek için fotoğrafçılar Meclis kapısının tam karşısında (Ankara Palas'ın önünde) yerlerini almışlardı. Yedi sekiz kadar fotoğrafçı, o günün koşullarında güzel bir fotoğraf çekebilmek için fotoğraf makinelerinin sehbalarını en uygun yere yerleştirmek için çalışmaktadırlar. Bunlar Atatürk'ü sürekli olarak izleyen ve biraz da birbirleri ile rekabette olan fotoğrafçılardır. Bu fotoğrafçılardan birisi de Atatürk'ün özel fotoğrafçılarından Ali Rıza Tuncay'dır.
 
Ali Rıza Tuncay zayıf, narin yapılı, beyefendi bir kişidir. O da kendisine güzel bir yer edinmek için uğraşmaktadır. Nedense, diğer fotoğrafçılar onu aralarında istemeyerek (belkide kaza ile) iterek yere düşürmüşlerdir. Büyük aksilik, Kazım Özalp ve diğer devlet ileri gelenleri TBMM kapısından çıkmışlar ve fotoğraflar çekilmiştir. Bu önemli tarihsel anın fotoğrafını çekemeyen Ali Rıza Tuncay, üzüntüsünden ve sinirinden bir kenara çekilmiş ve ağlamaya başlamıştır.
 
Atatürk bir kaç adım attıktan sonra Ali Rıza Tuncay'ı kenarda ağlarken görmüştür. Yanına çağırtarak ne olduğunu sormuştur.
 
Ali Rıza Tuncay üzüntü içinde olayı anlatmıştır. Atatürk yine büyüklüğünü göstermiş ve o hoşgörülü, sevimli hali ile yanındakilere:
 
"Arkadaşlar, tekrar içeri girip, tekrar aynı şekilde dışarı çıkacağız" demiş. Böyle de yapılmış. Fotoğrafçı Ali Rıza Tuncay 'da resmi çekme şansını yakalamıştır.
 

6 yorum:

İçimden Geldiği Gibi dedi ki...

Hiç duymamıştım bu hikayeyi.Çok duygulandım.

Ecehan dedi ki...

Özii, bunu ilk kez duydum ve "offf!" dedim. Şimdiyi düşünerek. Büyüklük böyle birşey demek.

özii dedi ki...

** Atatürkle ilgili o kadar çok anı var ki , kimbilir daha neleri bilmiyoruz . hepsi birbirinden özel ve güzel...

** Evet sevgili Ecehan Büyüklük gerçekten böyle bir şey.. Bir önceki anıyı da okudun mu? "Ana" diyince akla tek bir şey geliyor ya...

Klio'nun Şarkısı dedi ki...

Ne güzel bir anı. Atamın her anısı gibi... Teşekkürler hatırlattığınız için.

wonderlust dedi ki...

güzel hikaye..teşekkürler

özii dedi ki...

** Okulda bu anılarla hayat buluyoruz :)ve bulacağız da...

** Teşekkürler Burçin ...