Ekşın mekşın olmasın...

Sakin bir hafta sonu tasarlarken sabah sabah yaşadığım strese bak. Son 2 haftadır her Cumartesi evden çıkmak durumunda kalıp evdeki işleri hep ertelemiştim ki , ev işi sevmememe  rağmen bugün çok istekliydim.

 

Çamaşırlar yıkanıp , az birikmiş ütüler yapılacak , ev süpürülüp silinecekti. "tii" ama hiç birisi yapılamadı . Elektrikler kesildi ve herşey öylece kaldı. Meğer dün kesinti yapılacağı duyurulmuşmuş ama haberim olmadı. Aksi gibi telefonumun şarjıda yoktu bu durumda yapılacak tek şey kendimi evden dışarıya atmak diye düşündüm.

 

Bende bilgisayarımı alıp cafeye geldim. Huzurlu sakin bir ortam , zaten evim gibi de...Buraya kadar stres faktörü çok etkili değildi. Ev işi varsın yapılmasın çok mu lazım ya da çok mu umurumda. Beklesin...Sakin sakin bigisayarımı fişe taktım. O da ne ? Çalışmıyor. Şaka mı bu ? Çıkarttım tekrar taktım kontrol ettim başka fişleri denedim , yok , ne ses ne ışık , tık yok.  İşte bu noktada delirebilirdim . Masaüstü geldi aklıma , ne çok dosya vardı . Bu evi toplamaktan çok daha önemliydi. Tüm okul işleri , acil dosyalar hepsi burada. Nasıl güvenirsin ki bu alete ? Zaman zaman yedeklerim ama son zamanlarda yapmamıştım. Sonuçta elektronik işte , kurtarılabilir belki ama ya kurtarılmazsa...

 

Sinirlerim bozuldu , hemen bilgisayarcı arkadaşa gittik. Hastanın durumu budur dedim. Pilini çıkarttı , fişe taktı  ( Bende çıkartıp denemiştim ama ) derken ışıklar, ses ve bilgisayar açıldı . Ama hiç birşey yapmadı ki , aynısını bende yapmıştım. "Bilgisayarlar korkar bizden , hep böyle olur " dedi. Güldük ama şimdi herşey sakin maşallah

 

Ekşın mekşın olmasın , istemiyorum...