Yaklaşık 9 aylık bir eğitim sürecinin başlamasına resmi olarak , sadece 1 günümüz kaldı. Üzerimde garip bir gerginlik var. Hem çok özledim , hem de hiç özlemedim. Özledim , çünkü birşeyler öğretmek ve karşılığını almak çok güzel, mutluluk verici. Özlemedim , çünkü gereksiz yere yapılan kağıt işleri canımı çok sıkıyor , tamamen zaman kaybı , anlamsız yere doldurulan formlar , belgeler , sonuca ulaşmayan toplantılar vs , vs.... Şimdiden bazı işlerin birikmiş olabileceğini düşünerek bile stres oluyorum. Bu yıl daha planlı programlı çalışmaya kendi kendime söz verdim. Farklı düşüncelerimi de gerçekleştirme çabası içinde olmayı planlıyorum. Ruhen çökmediğim sürece tabiki....Üstelik bu yıl görevlendirme olarak çalışacağım , ikinci bir okul yok. Tamamen kendi okuluma yoğunlaşabilirim. Bu işin güzel tarafı , ama diğer okuldaki arkadaşlarımı da çok özleyeceğim bu bir gerçek . Beni kaçırmayı planlıyorlarmış , aldığım bir duyuma göre ..........
Merkezdeki bir okula gelebilme hayalim de , daha ne kadar sürecek bilemiyorum ama şu anda olası bir süpriz çıkabilir diye bekliyorum. Hayırlısı artık....
Bu arada Egecik de , Pazartesi gününü iple çekiyor. Dersler başlasın artık istiyor. Çok heyecanlı çok. Umarım hep böyle istekli ve heyecanlı olur. Enerjisini bu yönde kullanmasını sağlamalıyım. Biraz fazla da ...
Zaman zaman " Ben başarılı olamayacağımmmm" diye ağlama krizleri yaşasa da ben başarılı olacağına inanıyorum . Kime çekmiş acaba ? Ağlama konusunda yaniii dermişimm :P
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder