14 Aralık 2008 Pazar

Uykunun en tatlısı...

Derin uykudan değil de " şekerleme " adını verdiğimiz o en güzel andan söz etmek istiyorum . En olmadık yerde , aniden bastıran , karşıkonulmaz o duygu var ya ... Ne tatlıdır ama . Otobüste, metroda , derste , bekleme salonlarında , iş yerinde , pc başında , her yerde . Yani yeri yok !

Olduğun yerde , öylece dalıp gitmek bambaşka bir tattır. Yatağa gidip yatmaya asla benzemez. O an hiç kimse ellemese , 5 dk.cık bile uyunabilse , belki de 8-9 saatlik bir enerji sağlaması gerçekleşebilir. Gözünü açarsın kapanır , zorlarsın , zorlarsın ama yine kapanır. Kibrit çöpü koysan tutmaz , o derece. Rüya bile görürsün 3-5 sn içinde . Gözünü açınca yaşadığın sersemlik de cabası. " Nerdeyim ben , nolduu yaa, niye uyandırmadınız ? Hainler neden gülüyorsunuz ? " gibi durumlar çok yaşanır. O an için en iyisi , ya kalkıp hareket haline geçmek , ya gidip yüzünü yıkamak , ya sert bir kahve ile kendimize gelmeye çalışmak ya da ne olacağına aldırmadan gözleri kapamaktır ...

** Mesela , derslerde uyuklayan öğrencilerim çok oldu ama gördüm ki tersi de olabiliyormuş . Bir duyuru yapmak üzere , sınıflardan birine girdiğimde , sınıftan çıt çıkmadığını farkettim. Sınıfta öğretmen yoktu ve fazla sessizdi , şaşırdım. Öğrenciler beni görünce sessizce "sus" işareti yaptılar ve arka sırayı gösterdiler. Bir de ne göreyim, öğretmenimiz kafayı sıraya koymuş , dalmış gitmiş rüyalar alemine... Güldüm , bir şey demeden çıktım. Zaten hep derdi ki , öğretmenlik bana göre değil . İlk yılında istifasını vermişti. Hala uyuklar mı bilemem .

** Bir keresinde de metrodayım , öyle tatlı bir uyku geldi ki , dayanamıyorum. Etraftaki kimseyi takmadan , kafamı cama dayadım , gözümü kapadım . Ama kendimi öyle bir şartlandırmışım ki , ne tam dalabiliyorum , ne de gözümü açabiliyorum . 2 dk. bir , her istasyonda gözümü açıyorum , neredeyim diye. Sonucuna katlanabilir miyim ? Düşünsenize " Piştt abla , abla metro boşaldı , herkes indi. Son durak " dedirtir miyim ? ASLA !! Son duraktan bir önce ayağa kalkıp kendime gelmeye çalışmıştım. Ama uyuyanları hep görmüşümdür.

** Pc başında da dalıp gittiğim çok olmuştur . O an ordan kalkmak , dosyaları kaydetmek , bilgisayarı kapatmak , pijamaları giymek , yatağa gitmek öyle zor gelir ki ... Bilirsiniz... Öylece uyusam derim ama sabah komada olma durumu , hoş olmasa gerek.

Bazen de koltukta otururken , birden kafa düşer , uyuklama başlar. Gözler bir açılır , bir kapanır. Valla uyumuyorum modunda gider geliriz. İşte o , en güzelidir. Kimse dokunmasa deriz. Ama ne mümkün , defalarca başına gelirler , giderler. " Hadi kalk , yerine yat , burda boynun ağrıyacak , üşüyeceksin . Kalk hadiiiii " diye. Ve her defasında biraz toparlanıp , homurtulu bir şekilde " hı hı tamam , şimdi kalkıyorum " denir ve koltuğa biraz daha yerleşilir. Ne kalkabilirsin , ne de o sözlerden kurtulabilirsin. Aynı sahne ciddi aralıklarla tekrar eder. Ve sonunda büyü bozulur. Kalkıp yerine gidersin ama uyuyabilirsen ...

12 yorum:

Adsız dedi ki...

işte benn yaaaa:)

sadece yarım saat ıstıyorum gun içindee

yoksa gunun kalanı bana felaket gelıyorrr

superrr bişeeeee:)

sıesta saatleri var başka ulkelerde çalışanlar içinn
bızde neden yokkii:(

İçimden Geldiği Gibi dedi ki...

valla bu durum bizde hep yaşanır..

Muhabbet Çiçeği dedi ki...

Bilirim o duyguyu yaa. Çok sık başıma gelir benimde. Geçenlerde trende oldu. Tutamadım kendimi ve senin gibi cama koydum başımı. Ne uyuyabildim nede uyanık kalabildim. her istasyonda gözümü açtım. Ve Adana'ya geldiğimde hiç kalkıp inesim yoktu trenden:) Uyuşmuşum:)

SMİLENA dedi ki...

ben bu duyguyu hiç yaşamamışımdır desem yeri var.ben mis gibi kokan yastığımda uyumayı severim.yalnız bir dönem çalışırken koltukta sızmalarım vardı.
yarın okul var.tatil modundan çıktın mı?şimdiden kolay gelsin !!!

Su İzi dedi ki...

ben otobüste ayakta bile uyuyabilenlerdenim. hele ki yorucu bir günün sonunda bir iki satır kitabın ardından eve dönüş yolunda ayakta uyuklarken yorgunluğumun akıp gittiği ve yeniden enerji dolduğum çok olmuştur.

bu arada blog'unuzu ve yazılarınızı çok beğendim. keyifle okudum. sanırım sık sık rahatsız edeceğim ziyaretimle... sanal ortam ziyaretlerinde tek eksik çay ikramı galiba değil mi?

özii dedi ki...

**Merhaba Su izi hoşgeldin...

Ne demek rahatsızlık olur mu öyle şey, zevkle..
Çay ikramı konusunda haklısın keşke ikram edebilsem ama :)) böyle idare edeceğiz artık.
Biz kahveleri , çayları alıp öyle çıkıyoruz blog ziyeretine :))

Burcu SezeR dedi ki...

Bana sorarsan uykunun en tatlısı; sabahın köründe işe gitmek için kalkmak zorunda olunan o an günün tatil olduğunu öğrenerek kaldığın yerden devam edilen uykudur...

Ha tabi bir de tv karşısında uyumayı saymıyorum :)

papagangibi dedi ki...

uyumayı seviyorum. her zaman her yerde kestirebilirim :)

Demli Hayat dedi ki...

Ozi,

O kadar güzel tarifleyip, yazmışsın ki okurken, uyumak istedim. Var mı böyle birşey..

Cocukla Cocuk dedi ki...

kalkıp yerine gittiğinde kesinlikle tutmaz uyku...sekerleme gibisi var mı :)

Primarima dedi ki...

Birşey diyeceğim ;ben bu şekerlemeleri yaparsam ağzımda şekerli bir tat ile uyanıyorum yemin ediyorum ki bu böyle...yalan yok.Acaba bunu benden başka yaşayan varmı merakda ediyorum.o kısacık uykular nasıl şeker tadı bırakıyor anlamıyorum belkide bu yüzden adı şekerlemedir.

Adsız dedi ki...

Resimdeki şekerleyen ben olmalıyım...
bayılırım şekerlemeye ...
her ortamda şekerleyebilirim...
ve çok ta güzel tarif etmişsin valla diline sağlık pardon kalemine sağlık
bol şekerlemeler