Neden bazen söylemek istemediğimiz şeyleri dile getiririz ki , bunlar gerçek düşüncelerimiz midir ? Sonradan "ben öyle demek istemedim" demek durumu kurtarır mı ? Yoksa hepsi , birer yanlış anlaşılma mıdır ? Peki , yanlış anlayan mı , yoksa yanlış anlatan mı hatalıdır ? Sözler gittiği yeri bilir mi ? Ya kırdığı şeyleri düzeltebilir mi ? Neden bunun bir dengesi yok ? Birisi üzülürken , diğeri gülmeli mi ? Bilmiyorum. Bilmiyorum . Bilmiyorum.
İşte o yüzden soruyorum ya...
17 yorum:
valla geçen gün başıma geldi...yanlış anlatmadım.karşımdaki anlamak istediği gibi anladı...
Bilmemki öziim, bi söyleten vardır belki de herşeyin arkasında, o kişinin bunu duyması gerekmektedir de sen, ben aracı olmuşuzdur. bu işin birinci kısm. gelelim 2. kısma ve en önemli olana: bize. biz niye söyledikki bunu: egomuzdan mı, hırsımızdan mı, kızgınlıktan mı, kırgınlıktan mı???
Bazen insanlar anlamak istedikleri gibi anlıyorlar. Bu da kötü oluyor. Tamamen altüst oluyor ve zor durumd akalıyor insan. Düzeltmek yine bize düşüyor sonradan.
Yok arkadaşlar aslında öyle çok şey sormuşum ki , bende karıştırdım.
Hani bazen düşünmeden , tartmadan lönk diye sarfedilen ağır sözlerden bahsediyorum. Ne kadar kırdığını bilir mi? Yoksa bilerek mi yapılmıştır ?
Yok ben kasıtlı degıldır bır anlık bıseydır dıye dusunuyorum...kımse kasıtla löngecek bır dolu seyı daha dogrusu bır dolu agır seyı söylemez herhalde...
Bence kimi insan kasıtlı söylüyor kimisi de aslında öyle demek istemiyor ama söylemiş ve yanlış anlaşılmış oluyor.Biraz da insanın niyetiyle alakalı bir durum yani.Ama ben de hep zorlanmış ve üzülmüşümdür acaba beni kırmak için kasıtlı mı söyledi ya da öyle söylemek istemedi mi diye.Sonuç itibariyle her halikarda kırılıyoruz, kırıyoruz.Ama bir şekilde geçiyor işte.
bence insanların kişilğine göre değişiyor bazı insanlar nedense lönk diye konuşmaktan karşısındakini kırmaktan zevk alıyorlar işte butür insanlardan nefret ediyorum..ama tersi durumda var tabi ben de o anları yaşamış oluyorum acep allah mı söyletiyor bilemiyorum yada bir dolmuşluğun boşalmasımı?
öziiciğim,kesinlikle karşındaki insana bağlı bence. valla öyle lönk diye,kasıtlı,gayet bilinçli,lafın gediğine oturacağını bile bile söylediğim, sarf ettiğim zamanlar oldu ve olacaktır :)
Ama dediğim gibi kesinlikle karşı tarafla alakalı bir tutumdur bu.
Yoksa insan durduk yere kimsenin incineceğini bile bile bunu yapmaz sanırım,incinmişliği yoksa karşısındakinden şayet.
Öziicim sanal dünya desek de hayatın gerçeği burada da yaşanıyor.Ben de bu durumları yaşatan kişilikleri 2 ye ayırıyorum.1.tip aşağılık kompleksi olanlar.başarılı insanlara özellikle üzmekle kendilerince tatmin oluyorlar.
2.tip ise patavatsız olanlar lafı tartma kültüründen yoksunluk.
Sen bence takılma gitsin.Kendine güvenmekle bunları çabuk atlatırsın diyorum.
Sevgiler.
öziii, bi bardak çay içip rahatla :)
sonra da beni bul :))
ben purple :**
özii,
bunu anlamanın tek yolu var.kırılan kişi kırıldıgını söyleyebilirse,cevabınıda ögrenebilir.
Destekleriniz burdan bile olsa benim için çok değerliler. Ve ben kırgınım ama unutabilirim. Olması gerekeni bekliyorum...
Teşekkür ederim hepinize:)
Günaydın Özii.. Bahar geliyor mu ne artık. Amaan, bırak sözmüş insanmış, çık dışarı, deriin bir nefes al yeşilliklere karşı :D
Öptüm seni.
bazen sinirle bazen de aşırı mutlulukla düşünmeden konuşabiliyoruz. ne yazık ki söylenen şey her neyse telafisi olamıyor bazen.
mimledim sizi. yeni ve çocuklarımız için faydalı bir konuda. katılırsanız mutlu olacağım. bloguma bi göz atar mısınız? sevgiler..
maalesef bazen yalnış yere gidiyorlar işte...
aslında her durumda söze değil niyete bakmalı insanlar ancak bunu görmek istemiyorlar ben her zaman ona göre tartar bicerim söylenenleri bazen ise söz yoktur ama niyet kendini belli eder açıkça kötü olduğunu ve genelde benim üzüldüğüm anlar onlardır çünkü çevremde böyle kişilerin olduğunu hissediyorum tabi bundan sadece allaha sığınıyorum
Yorum Gönder