Cim bom anılarım...

Bu gece nedense eskilerden kalma Galatasaray aşkımın kabaracağı tuttu. Derby maç olunca etkilendim sanırm , bir an geçmişe gittim. Üniversite yıllarımda fanatik bir Galatasaray taraftarıydım. En koyusundan hem de . Her maçı takip eder, kim gelmiş , kim gitmiş , transferlerine kadar herşeyi, en ince ayrıntısına kadar bilirdim. Hatta bir albüm bile oluşturmuştum ki, hala saklarım. Bursa'ya geldiklerinde Liki ile antreman maçlarını izler , resimler çekmeye giderdik . Gençlik işte... Geçer geçer derlerdi de "yok yok bendeki bu sevgi geçmez " derdim. Liki' deki hala geçmedi ama benim ki geçeli çok oldu. (Liki benim en çılgın kız arkadaşım . Adı İlksen ama biz " liki" derdik. Birlikte futbol oynamışlığımız ve maça gitmişliğimiz bile vardır. Sabahın köründe , yağmur altında , statyum da iki tip...)

Hiç unutmadığım , Avrupa Şampiyon Kulüpler Kupası maçlarında çeyrek finalist olduğumuz zamandı. Galatasaray'ın - Neuchatel Xamax 'ı 5-0 yenmesiyle sevinçten ağlamıştım . Bütün millet tek yürek olmuş , aynı dili konuşurcasına FB 'lisi , BJK 'lısı , TS' lusu hepsi o anda cimbomlu olmuş sokaklara dökülmüştü . Herkes ama herkes sokaklarda çılgınlar gibi bağırıyor, kornaları çalıyor, cimbombom sesleri ile inletiyordu. Anneme bütün bir gece yalvardığımı ve ağladığımı hatırlıyorum " ne olur bırak ben de gideyim " diye . Sanki nereye gidecektim ki . Delilik işte ... Yollamadı doğal olarak ..Ben olsam ben de yollamazdım.

Bu fanatikliğim bir süre sürdü ama şimdi futbolcuları bile tanımam. Elimde kalan eski fotoğraflar oldu....Tanju'su , Prekazi'si , Uğur'u , Simowic ve Semih'i ile..