Üşüdüm...

Üşümek , kışın istemediğim , yazın da özlediğim bir duygu... Hele de benim gibi üşüme sezonunu erken açmış biri olarak ve taaa Mayıs ayına kadar ısınamayanlar için kış uykusu oldukça ideal olurdu herhalde... Ne de güzel olurdu , "beni baharın ilk papatyalarıyla uyandırın" derdim.

Yağmuru seyretmek , karda yürümek , sobada kestane pişirmek , fincanı iki avucumuzun arasına alarak , dumanı tüten , bol tarçınlı bir fincan sahlep içmek , battaniyeye sarınıp öylece uykuya dalmak , hepsi çok güzel ama ben yine de kış uykusuna yatmayı tercih ederdim. Çünkü üşümeyi sevmiyorum , burnumun ucunun kırmızı olmasını sevmiyorum , kalın kalın giyip hareket özgürlüğümü kısıtlamayı sevmiyorum , bot , mont , şemsiye gibi fazlalık şeyleri taşımayı sevmiyorum , kaloriferin üzerine tüneyerek yaşamayı sevmiyorum aslında en büyük keyfimdir , kalorifere yapışarak nescafemi ya da çayımı yudumlamak...

Ama bütün mesele kışın uzun sürüyor olmasında... Yoksa keyif alınan daha pek çok an var. Kışta çok güzel , sonbahar da . Ama ben bugün çok üşüdüm ya , kalın bir şeyler giydim ya , ellerim tuşlara dokunurken buz gibiydi ya , zor geldi işte , bende yazdım ...