Portre konusunun üstüne yazı yazamadım. Ne yazsam sanki büyüsünü bozacakmışım gibi hissettim. Ama sonu yok , elbet yazmam gerekecekti. O yüzdende ilk olarak , Seni ne kadar özlediğimizi , ne kadar sevdiğimizi bir kez daha söyleyerek başlamak istiyorum... Hani " Bizler senin bir parçanız " demiştim ya , gerçekten de hergün parçalarını görüyorum ben. Öylesine umut dolular , gelecek dolular , sen dolular ki...Bunu damarlarındaki asil kanda taşıdıklarını biliyorum...Herkes biliyor...
Bugün ne oldu biliyor musun ? Seni izlettim onlara. Biraz üzdüm biliyorum ama gözlerindeki yaşlar özlemdi. Ve dedim ki " 10 Kasım' da orada değildik ama en kısa sürede Anıtkabir 'e ziyarete gideceğiz " Nasıl mutlu oldular , anlatamam . Sen merak etme Atam bizler , nefesin olmaya , sesin olmaya , sen olmaya devam ediyoruz...
Huzurla uyu sen...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder