Kolay kolay kin beslemem ama çok kızdığım , unutamadığım anları yaşadığım , yapılan haksızlıkları sineye çekip sustuğum , içimde isyanlar çıkarttığım hatta hayal gücümün çok çok üzerinde senaryolar yazdığım oldu. Sonunda hep dedim ki " Sen iyi ol ! Hep sakin , hep sakin kal ...Gerisini boşver " . Elbet yaşatılanlar kimseye kâr , kalmayacak ...Zaman içinde alışkanlıklarımızla yeni şekillenmeler yaşadığımız , kızgınlıklarımızı bile unuttuğumuz anlar ne kadar sürmüştür peki ? Karşılaşıncaya kadar tabiki. Nasıl olsa , bir daha karşılaşmak zorunda kalmayacağımızı düşünerek , tatsızlıklar yaşamadan pek çok şeyi geride bırakmış bile olsak , o an herşey yeniden alevlenir içimizde. Sanki hayatın bir oyunu gibi " Al bakalım , işte şimdi karşı karşıyasınız . Paylaşın kozunuzu ... " der gibi sunduğu bu durum , pek hoşuma gitmeyen bir durum oldu ve beni biraz huzursuz etti .
Şimdi ben , bu kişiyle bir şeyleri konuşmak zorunda kalıp , aynı grupta kafa kafaya çalışıp , bir şeyler üretip fikir birliğine varmak hatta kendimizle dalga bile geçip güldüğümüz anları paylaşmak zorunda kaldım mı ? Kaldım tabiki ve de şaşırdım. Hâlâ kızgındım ama çok değil , sinirliydim ama eskisi kadar değil . Belki onun da kendince haklı yanları vardı . Ama bana göre yanlış olan tarzıydı (- ki benim için bu çok önemlidir) , çünkü çok kırıcıydı. Sonuç olarak , her ikimizde yaşanmışlıkları ve üzüntülerimizi bir kenara bırakıp hafif gerginliğin verdiği tuhaf bir rahatlama içinde sadece bu zamanı paylaştık , hepsi bu. Başka bir şey de olamaz zaten . İşte bu yüzden hayat çok garip !
11 yorum:
bence de canım.hepimiz zaman zaman hatalı davranabiliyoruz.önemli olan o hatanın farkına varmak ve hatalı davrandığın kişiye buna söylemek
canım yorum yazıyorum ama galiba aktiv değil...
Çok garip bir durumda kalmışsın. Sağduyu bu durumlarda görev başı yapıyordur belkide. Hiç tahammül edemediğim ve kıyamet kopsa konuşmam dediğim biri var ve ben o insanla aynı iş yerinde çalışıyorum ne kötü değil mi?
İçimde ona karşı gerçek bir nefret duygusu var ki ben kolay kolay kimseye karşı kinlenmem.
Allah bizi bir birimize muhtaç etmesin!!! Tel dileğim bu :)
Selamlar.
**Smilenacım , bazen yorum göndermede problem yaşıyoruz gerçekten ama sanırm aktifmiş :)) geldi. Birde bu hata ona söylenmez cadının cadısı o , hiç laf ebeliği yapamam zaten bin pişman. Ona yeter
** Ruhdağı gerçekten şok edici bir durumda karşı karşıya kaldım ,ne yok diyemedim ne de gık...Geçiştirdik gittiama 3 gün daha var
Bazi insanlarla ayni ortami paylasmak gercekten cok zor oluyor, hele bir de kirici olurlarsa, sana bol sabir ve kolayliklar diliyorum:)
Sevgiler
evt çok garip bir durummuş ama insan kendi vicdanı rahatsa iş bitiyor bence onun yaptığı muhakkak kendine döner
hayat herzaman çok garip öziilicim:))aldırmamayı bi öğrenebilsen ah ah:))
İlginç....hem ürpertici,hem sevindirici!
Ürpertici;senin yerine koydum kendimi,yok dedim orada olmak istemezdim((((
Sonra;kimbilir belkide buzlar çözülür...iki günlük dünya,kime kalmış ki???Affetmek,rahatlatıyor insanı hafifletiyor yükünü kalbin.Belki çözülür sorunlar,belli mi olur???
Hayat,hergün kendini yeniden kurguluyor.....
Ve Matematik=hayat denilse de bence insan ilişkilerinde iki kere iki dört etmiyor.
Umarım sana fazlaca sıkıntı vermeden geçer.....
Buna benzer birşeyi yaşamışdım.Zor oluyor ama oluyor işte :(
Zor bir durum gerçekten ama bazen zorunda kalıyor insan.O anı yaşıyorsun biraz kızgınlık,öfke sonra zaman geçiyor, unutuyorsun..Boşver takma kafana.
Hayatın tuhaflığına içtenlikle katılıyorum. bazen nasıl da ısrarla bir daha hayatta olmaz falan dediğimiz şeyleri yaptırıyor bize bazen de hiç olmak istemediğimz insanlarla aynı ortama sokup hiçbirşey olmamış gibi davranmayı olağan kılıyor.aynı durumda ben de kaldım.ama aksine düşündüğüm gibi olmadı.içimde hala bazı şeyler vardı ama birşey olmamış gibi davranmak tabiri caizse o kadar da koymadı bana. aksine eski zamanları özlediğimi anlamamı sağladı. bu sıralar bir sürü şey anlıyorum zaten ama bu anladıklarımı sonra ne yapacağımı bir bilsem:)
Yorum Gönder