3 & 8 ...

Neden 3 & 8 ? Çünkü yanyana gelince büyük bir sayı olduklarını gördüm . Böylesi daha şık geldi. Bugün de 37 yılı geride bırakmış biri olarak , artık doğum günlerimin bana heyecan vermediğini farkettim. Belki de bunu kendi içimde kabullenemeyişimdendi... Çünkü , ben kendimi hiç bu kadar büyük hissetmedim...Çocuk gibi hissediyorum bazen... Ama böyle olmayı da seviyorum . Bi de 10 yıl geri gidebilseydim , hiç de büyümezdim ya neyse ...

37 yıl gerçekten çok uzun bir zaman ve ben bunun büyük bir kısmını hatırlamıyorum. Ne kadar acele yaşamışız bazı anlarımızı ya da ne kadar boşa... Sonrasında üniversite , meslek , evlilik , çocuk , sorumluluklar , vs, vs... derken "hayat bu kadarmış" galiba diyorum. Araya serpiştirilmiş , küçük mutluluklar ve değişik anlarla tamamlıyor tablo kendini... Bazen siyah , bazen beyaz , bazen de rengarenk bir uyum içinde ...

Aslında her şekilde iyi ki doğdum , iyi ki varım diyebilmek çok güzel . 38 yıl önce , bir evin neşesi , annesinin bi tanesi , babasının özilisi , kardeşlerinin ablası , sonra eşinin özosu , egesinin baby 'si , arkadaşlarının , sevdiklerinin öziisi ben .

.

Yine mi büyüdüm ? Ama ben , büyümek istememiştim .

.

**Tüm iyi dileklerinize şimdiden sonsuz sevgi ve teşekkürlerimi sunarım ....