Öğrenmeyi öğretmek...

5 günlük bir eğitim seminerindeyim .Bu seminer programı , her gün 6 saatlik ders sonrasında , bitmiş bir durumda söylene söylene gitmek zorunda olduğumuz bir etkinlik programı olup , pazartesi sabahı aniden hayatımıza girmiştir. Bizlere kötü bir sürpriz yaparak , tüm bir haftanın plan programını alt üst etmiş , ertelenmesi ve kaçma şansımızın olmadığı bir program olarak 3 gününü tamamlamıştır. Uygun bir zamanda olsaydı eminim çok daha verimli olurdu ama yinede keyifli geçtiğini , en azından bana katkısı olduğunu söyleyebilirim. İlk 2 gün çok söylendim ama 3. gün çok sevdim. Önümüzde 2 günümüz daha olduğu düşünülürse , eğlencenin artacağı ve daha da keyif alınacağı söyleniyor. Yeni eğitim sistemine uygun , etkili öğrenme etkinlikleri konusunda faydalı bilgiler alıp , uygulamalı olarak hayata geçiriyoruz.

Ama ne tuhaftır ki , öğrenci psikolojisinin her yerde aynı olduğunu ve değişmediğini birebir yaşıyoruz. Çünkü hep dinleyici konumunda olmak çok zor. İlgiyi kısa bir süre canlı tutmaya çalışsanda bir süre sonra mutlaka bir yerde kopmalar yaşanmaya başlıyor. Esnemeler, konuşmalar, gülmeler , karalamalar , oflamalar, vs vs. Bizlerde öğretmen konumundan , bir anda öğrenci moduna geçince , azıcık cıvımaya başladık . Ama dedim ya , oturup dinlemekten çok , aktif olarak çalıştığımız , paylaşımlar gerçekleştirdiğimiz için sonuç bence mükemmeldi...

İşte bu yüzden yaptığımız etkinliklerin çıkış noktasında , etkili öğrenme yöntemleri vardı. Amaç öğrenciyi aktif hale getirip , öğretmenin sadece rehberlik edebileceği , öğrenci merkezli bir öğretim programını hayatlarına dahil etmek , öğrenmeyi sevdirmek , kolaylaştırmaktı . Ve bu arada kişisel olarak tüm duygu , düşünce , beceri ve bilgi birikimlerini , eski öğrendikleriyle ilişkilendirerek , yeni bilgi ve becerilerini de kullanarak yeni bir yapılandırma sağlamalarına yardımcı olmak.

**İlk gün dinleyici olduk , 2.gün etkinliklere yönelik oyunlar oynamaya başladık. Tüm katılımcılar A ve B olmak üzere gruplara ayrıldık. Gruplarımıza 2'şer sayfalık uzun metinlerden oluşan konular verildi. Daha elimize alır almaz moralimiz bozuldu. Bunu 5-10 dk. gibi bir sürede öğrenip anlatacaktık. Tamamen ilgi alanımızın dışında , uzun ve anlaşılması güç ifadelerden oluşmuş metinler olduğundan , çok kolay olmadı. Ama düşünsenize " Yok hocam , ben anlamadım , anlatamam , çok sıkıcı , beğenmedim , konu çok kötü " gibi ifadelerle sürekli itirazlar ettik. Formatörlerimiz ise sadece gülümsedi. Çünkü sonuçtan eminlerdi.

.

Neyse A grubu kendi sayfasını , B grubu da kendi sayfasını okuyup anlayacaktı. Süre sonunda da A grubu diğer bir A grubu ile , konu hakkında tüm bildiklerini paylaşacak , anlatacaktı. B 'lerde B 'lerle tabiki. Bu süreçde geçince , A 'lar B 'lere , B 'ler de A 'lara kendi konuları hakkında bilgi verecek ve böylece herkes bir diğerinin konusu hakkında yeni bir şeyler öğrenmiş olacaktı.

.

Tüm yarı ciddiyetsizliğimize rağmen , etkinlik amacına ulaştı. Ve bu şekilde öğrenci mecburen aktif hale gelecek , sınıf içerisinde etkili bir öğrenme ortamında rol alacaktı. İlk denemelerimiz gayet güzel sonuçlar verdi. 3. etkinliği de bir sonraki yazımda anlatacağım. Daha stresli olmasına rağmen , çok da eğlenceliydi. Eğlence yanı ise yarattığımız stresti aslında. Neyse bitti , tamam , sustum :) Çok uzun yazarak sıkıcı olmak istemezdim ama çoktan oldum mu diye de meraktayım ? ( Hayır hiç de sıkıcı değildi diyerek yalan söyleme özgürlüğüne sahip olduğunuzu unutmayın , o kadar yazmışım ama di mi ? ) *Psikolojik baskı yapılır :))